EURIA

Aterkia teillatu,

euritan banoa;

oiñak lurrean goian

amesen ur-loa.

Aterkiz yasango det

euri-erasoa;

gogoak ezin uxa

barneko lañoa.

Zeru sapaian milla

txulo sortu dira;

andik millaka ari

datoz lur bustira.

Aterki au kaiola

da nere begira;

burni-ari bustiak

nere jira-bira.

Ala noa bizitzan

loturaz betea;

biotzaren lokarri,

gurari katea.

Nai ta ezin zabaldu

amesen atea;

nere baitan bai-dizut

gogo-espetxea.

Eguzkiak urra du

zeruko goibela.

Aterkia bituta,

argi det txapela.

Iges doakit gora

bulkoen txanela.

Amets egin det berriz

nere esku naizela!