ESNE SALTZAILLEA

Bidean zijoan pinpirin-pirin

esne-saltzaille liraiña,

esku batean ontzia...

Bazirudian panpiña.

—«Esne onekin txanpon mordoxka

bereala det egiña;

txanpon oiekin oillanda ta arrautz

eta antxume ariña.

Ardiak ere erosi eta

artilla saldu auzuan.

Ai, zenbat diru bilduko dedan

urte gutxiren buruan.

Nere diruen otsa zabaldu

bezin laster, inguruan

Errege-seme batek artuko

nau emaztetzat onduan».

Esne-saltzaille liraiñarekin

ametsak doaz bidean:

—«Erregin-etxe zoragarria

eskeiñiko dit dotean.

Morroi-neskame ta ainbat soiñeko

izango ditut etxean.

Nik baiño zori ederragorik

eztu izango iñork lurrean».

Pozaren pozez salto ta brinko,

asi da nexka gaixoa,

ta irrits egiñas lurrean ausi

zaio ontzi lurrezkoa:

—«Ai, nere oillanda ta ardi!

Ai, Erregin-soiñekoa!»

Orrela galdu oi-da munduan

ametsak jasotakoa.