EIZTARIAK BIDEAN

Eiztariak bidean

zu jetxi zai daude,

zure ego txuriak

zulatzeko, maite.

Nere usategian

sar zaitzaden arte,

nere uso kuttuna

goitik ibil zaite.

Izarrak kiñuka

ditugu goietan,

maiteak biñaka

dirala bidetan:

maiteak biñaka

dirala bidetan,

izarrak kiñuka

zeletan.

Azala txuri dezu,

elurraren pare,

begi-ondoak berriz,

itxas urdin bare.

Zure biotza artzeko

bota nai det sare:

aspaldi jaso nizun

nerean aldare.

        Izarrak kiñuka.

Laztan eskea dezu

matrail-txuloetan,

laztana lertzen dago

nere ezpañetan.

Etsaiak gal ez gaitzan

bere tentaketan,

zurekin bearko det

laster eztaietan.

        Izarrak kiñuka.

Zure ezpain-loretan

erle izan nai nuke,

duten ezti guzia

xurgatzeko maite.

Zure gozoz betetzen

pozik niñuzuke,

beti zure morroe

dezun ezti-truke.

        Izarrak kiñuka.

Zure beso-kakoak

estutu nazate:

oiek bitez neretzat

zoratzeko kate:

kartzela ortan itxi

neri leio ta ate,

zure besotan preso

nazazun il arte.

        Izarrak kiñuka.

Burua zuritu zait

zure biotz-eske:

ala ere errukirik

ez didazu, maite,

Zeruetan biontzat

lekurik badaite,

maite bearko nazu

Jainkoa dan arte.

        Izarrak kiñuka.