K TA N

                I

N.—Zer esnaera det gaur

      nere barnean?

      Gogo berriak nauka

      ito bearrean.

      Egarri naiz ta ez dakit

      nun dedan iturria.

      Dei batek miñez dauka

      nere aragia.

                II

K.—Auxen da buru astuna!

      Sukar ezkutuak

      artu zizkidak nere barruak.

      Galda baten mende,

      biotz gartua,

      lertu bear zaidak

      gogo izua.

          EGUARDIAN

K.—Eup!

N.—Nor aut?

K.—Ibai bat ujoletan.

N.—Zer nai dek?

K.—                  Amesetan

      itxaso bat zabala

      ikusi diñat. Bertan

      nai niken atseden.

N.—Ator! Ez adi zeken.

      Neu nauk ire itxasoa;

      iretzat diat altzoa.

      Nork bultzatzen au?

K.—Aldapak. Geza naun.

N.—Ator! Nik gazituko aut.

K.—Nor aut, abost illaun?

N.—Iturri bat nauk sutan.

      Nere gar bustiak

      argitara irten nai dik.

K.—Ator! Nik diñat iretzat

      argia.

N.—        BaNiak!

      Bai al dek izenik?

K.—Ni NAUK naun. Ta i?

N.—Ni NAUN nauk.

      Nola deitzen aute?

K.—KA, ta i, abots?

N.—Ni ENE.

          ARRATSALDERA

K.—Ene, bai ederra aizanala, maite.

N.—KA, ire abotsak nere biotza dik bete.

      KA ta ENE atsalde artan

            K-N

      zijoazen.

      Biak besotik elduak,

      alkarri lotuak.

          GABAZ

Ene ta Ka gau artan

      N-K

egin ziran.

Ibaia itxasoan

sartu zan.