13

Gila Uusda heɓi Tanje, laawol ngol no woɗɗi fii seppugol. Jooni mi waawataa seppude, si mi seppinii koyɗe an ɗen seeɗa tun ɗe annditay fii jeerennde nden ɗe ɓuuta. Tentinii koyngal an ñaamal ngal. Ko ɗun si miɗo daroo.

      « Daral kaaruuje ɗen no ɓaawo ndee nokkuure ɗoo », inni-mi mawɗo. « Awa », mi jaabii mo. Mi ƴetti ɗon kaaruwal fii yahugol Tanje. Mi yeggitii ko jelu. Kono saa’i on eyyo. Ko e leere jeenayaɓo e minittaaji cappanɗe nay me ɓorii Uusda, men hewti Tanje e leere sappo e go’aɓo e fus.

      Jemma arano on ko ka daral otooje mi waali, e hoore peccal. Ɓay weetii, afirikinaajo inni lan : « Ɗo’o, wa’uɓe ɓen wa maa e min, ko ka ley leɗɗe waalata. » « Yoo ! » « Eyyo. » Men yaadi ka ley leɗɗe.

      Ɗun hawrondiri e suumayeere.

Ka ley leɗɗe Tanje berle ɗen ko senndaaɗe : ɗo’o ko Koddiwaar, ɗaa ko Najiriyaa, ɗaa ko Kamerun, e ɗo’o ko menen. Fayda hari men fow ko men julɓe kono hari men teddinaa lewru suumayee ndun. Hari wurin gasataa. Ka ley leɗɗe ko tuma heɓii woo ñaametee woni ñalorma, woni jemma. Diina kan no anndi ɗun ko non e hika newni fii mun.

      Ka werde ginenaaɓe, kala ittay dinaar jowi si niɓɓii goɗɗo yaha soodana men ñaametee ka saare. Yahugol ka saare no hulɓinii non fota kono ko anngal ñaamugol ɓuri hulɓinaade. Nde tawnoo welaaɗo hulaa reedu, men heɓayno mo men nela tumawoo, wonnde ko min. Si ontigi artii, o taway yiite huɓɓaama, sonnaaɓe ɓen defa, men fow men hawtaa, gorko, e debbo, e paykoy.