ANDRE BATEN HILTZEA
 

        Behin batez, asko munduan dien bezala, bazen andre bat hainitz aberatsa. Egun batez eritasun handi batek hartu zuen eta galdetu zuen hura hiltzen zenian, bere diru guziak emateko berekin.

        Hil zen andre hura, eta eman zioten kaxaren barnian, eta bere diru guziekin ehortzi zuten.

        Egun batez heldu die etxe hartarat bi gizon galdetzen zutela:

        —Andre harek zer egin ditu bere diruak?

        Errepusta ematen diote:

        —Berekin gan ditu kaxaren barnian, eta badu ja zenbeit denbora.

        Gizon hek elkarrekin hitz hartzen dute behar diela arratsian gan andre hura ehortzia den tokirat. Eta badohazi. Eta xilua idekitzen dute. Kaxa atzematen dute eta atheratzen goiti. Andre hura kentzen dute eta atzematen bere diru guziak. Ez zakiten zer pentsa. Badohazi jaun ertorraren landarat eta han ikhusten dute haren zaldia. Atzematen dute eta erematen dute berekin andre hura. Estekatzen dute bere zaldiaren gainian. Eta izitua, bazabilan zaldi hura bere andre hila bizkarrian, alde baterat galupa eta bertzerat jauzika.

        Biharamun goizian badoha zerbitzaria bere zaldiaren bilha eta ikhusten du zaldiaren bizkarrian zerbeit xuri xuria. Ez zakien zer zen. Iziturik badoha etxerat eta erraten dio jaun erretorari badela zerbeit zaldiaren bizkarrian. Erraten dio guateko:

        —Zoazi norapeit gizon baten bila.

        Badoha. Ekhartzen du gizon bat, eta gizon hura estonitua, zer othe zen zaldi haren bizkarrian. Heian sartzen zuelarik jotzen du andre harek gaineko koluma eta erortzen da lurrerat.

        Estonitua, jaun erretora, ikusirik andre hura zela putzutik atheratua, baduazi eta atzematen dute kaxako diru guziak galduak. Pentsatzen dute norbeitek gaixtakeria egin zuela eta aintzinean bezala ehortzi zuten.