GODEON

        Behin batez bazen errege bat. Bazuen alaba bat hainitz maite zuena eta egun batez adiskidantzak egiten ditu gizon gazte belar mahasti pikatzaile batekin, batere bere etxekoek jakin gabe eta bere hordi.

        Errege harek aditu zuenean harritu zen eta erran zion uzten ez balin badu mutil gazte hura, emanen zuela preso. Eta alabak erresponditzen dio bere aitari:

        —Ez aita! Ez dut utziko! Maite dut. Bere ederrez maitatu dut.

        Eta errege hori goaten da furia jaun leherren mintzatzerat. Eta bere alaba preso sar arazten du eta han zagoen gaxua zango bat urean, harrek jaten, eta bertzea burdin gatez estekatua. Hola holako sei urte pasatu zituen nihor ikusi gabe. Egunian bietan ikhusten zuen jaun bera. Zopa ematerat hura ethortzen zen. Eta sei urteren buruan ethortzen zio bere aita eta erraten dio:

        —Ene haurra! Zer ari haiz hor?

        —Ez dakizu aita zer ari naizen hemen, zango bat urean usteldua eta bertzia harrek jaten ari? Ez zintuzke ba bortz sos jaun lerrari emaiteko; nere zango hauk hemen die, libratzeko.

        —Bai, ene haurra! Banuke saskika ere nahi baduzu zure Godeon kitatu.

        —Ez aita! Sobra maite dut.

        Eta bere aita partitzen zio bere alaba estatu hortan utzirik. Eta egun batez han pasatzen zen Godeon eta akaspetik botatzen dio paper ttiki bat hiru hitz eskribatuak eta hetan emanak: «Bota zazu zure burua hila bazinde bezela eta utz azu enterratzerat». Eta andre gazte harek uzten du bere burua hila bezala. Eta jaurelak etorri eta atxematen du hila.

        Berehala gaztiatzen du erregeri zer arribatu den eta errege harritzen da eta hala xangrintzen, aditu duenean bere alaba bakharra hil ziola.

        Haren enterramendua zohalarik bidian, errekontratzen dute Godeon eta erraten diote:

        —Utz nazazue, ene maitea ikhus dezadan azken aldikotz.

        Uzten dute eta kaxa idekitzen dute eta Godeonek ukitzen du eta andre gazte harek oihuka ondekitzen du eta pizten da andre gazte hura eta jende guzia estonitzen da eta orduan erregek itzematen dio:

        —Godeonek piztu baitu nere alaba, harentzat izanen du.

        Eta biak ezkondu ziren eta erregek eman zioten bere xatoa.