XV. GARREN KAPITULUA

Nola grazia galdegiñ, iduriki,
errezibitu eta konfesatu behar den

IESU KRISTOK

        Debozionearen grazia su era khar Saindu batekien bilhatu behar duzu, hala nola konfidentzia eta pazientzia Saindu batekien haren begira egon, eta grazioski errezibitu ondoan konserbatu, harekien trabaillatzen zarela, Iainkoari denbora, eta bisitatuko zaituen manera, erremetitzen diozula.

        Hagitz humiliatu behar duzu zeure baithan; debozione guti edo batere estuzula sentitzen duzunean, baiñan hargatik estuzu hagitz edo gaindiski tristatu behar.

        Maiz Iainkoak denbora luzez errefusatu duena, kolpe batez ematen du, batzuetan othoitzaren fiñean, hastean ematerat luzatu duena, akhordatzen du.

        Gizona haiñ flako bada bizitze hunetan, non denbora gutiz bethi izaten balu grazia bere nahiaren arabera, eziñ ekhar bailezake.

        Zaude beraz konfidentzia Saindu eta pazientzia humil batekien debozionearen graziaren begira. Gustiarekiñ hura espaduzu, edo sekretuki khentzen baitzaitzu, zeure buruari edo zure hobenei atribuatu behar diozute.

        Maiz gauza xume bat aski da, debekatzekotzat grazia arimarat ethor estadiñ, edo han bada ere, erretira dadiñ; gustiarekiñ xumea deithu behar baldiñ bada, eta ez lehenago handia, halako ontasuna debekatzen duena.

        Zureganik ordean gauza xume edo handi den hori osoki urruntzen baldiñ baduzu, galdegiten duzuna izaren duzu.

        Ezen zure bihotz guziaz zure Iainkoari emaren zaiskon bezaiñ sarri, bilhatu gabe batzuetan gauza bat, bertzean bertze bat zure inklinazionearen araberat, haren baithan osoki errepausatzen zarela; egiasko errepausuan izaren zare, zeren deusek espaitzaitu hala kontentatu, nola Iainkoaren borondatea perfeki konplitua dela ikhusteak.

        Nork ere bada bihotz garbi eta sinple batekien bere intenzionea Iainkoaganat goratua idukiko baitu, eta bere arima kreaturen afekzionetarik hustua, hekientzat amudio erregelatu estenik, eta desplazer sentimenduskorik estuela, orduan kapable eta propi izaren da graziaren errezibitzeko, hala nola digne pietate bero baten ardietsteko.

        Ezen Iainkoak toki hutsetarat bere graziak, eta benedikzioneak ordinarioski isurtzen ditu.

        Eta zenbatenaz presuna batek gauza baxoei ukhatzen baitiote, eta bere buruarentzat bere mesprezio propioaz hiltzen baita, hanbatenaz grazia fiteago ethortzen zaio eta abundankiago komunikatzen, bihotzeko libertate handiago batetarat haren arima altxatzen duela.

        Orduan kolpez aberastuko da, orduan mudantza hori admiratuko du, eta haren bihotza bere baithan mirakuilluski zabalduko da, zeren Iainkoak bere presentzia erakuisten baitio, eta hura halaber haren esku sainduetarat osoki eta sekulakotzat abandonatzen baita.

        Manera huntan benedikatua izaren da Iainkoa bere bihotzez bilhatzen duena, eta gauza progotxusko estirenei, bere arimako entrada zarratzen diotena.

        Estatu huntan izaren denak, grazia handi bat Sakramendu Sainduan errezibituko du, zeiñak Iainkoarekiñ borthiski juntatua idukiko baitu, zeren espaitu Sakramendu huntan haiñbertze bere debozione edo konsolazione partikularra estimatzen, nola Iainkoaren gloria eta ohorea egiten baikitu.