IV. GARREN KAPITULUA

Arimaren othoitza Iesu Kristori,
arren disposa dezan digneki Aldareko
Sakramendu Saindurat hurbiltzerat

ARIMAK

        Ene Jaun, eta ene Jainkoa, zure dultzetasunaren benedikzionees zoasko aitziñat ene arimari, debozione zuretzat digne den batekiñ, zure Sakramendu handirat hurbil nadiñ.

        Iratzar zazu ene bihotza, eta thira zureganat, eta kausitzen nazen pisutasunetik libra nazazu, zure grazia Saindua ene arimarat isur zazu, ene ispirituan zure dulzetasun zerukoa, zeiñaren bethetasuna Sakramendu hunetan bere ithurrian bezala zarratua baitha, gusta dezadan.

        Ene begiak argi zatzu, horlako misterio handia kontenpla dezadan, eta haren fermuki sinhesteko, ene fedea borthitz zazu.

        Ezen misterio hori, xoilki puxantza Iainkosko baten obra bat da, esta gizon baten pensamendua, baiñan bai zure zuhurziarena, zeiñak hura ordenatu baitu.

        Ezen esta nihor bere izatez munduan haren exellenzia eta handitasuna konprendi ahal dezakenik, zeren aingeruen argi eta penetrazionea bera ixitzen baitu.

        Zer beraz horren sekretu handi eta sakratuaz konzebi ahal dezaket, bekhatore indigne bat, lur edo herrauts guti bat naizenas geros?

        Ene bihotzeko sinpletasunean, o ene Iainkoa! fede fermu eta egiasko batekiñ, konfidenzia eta errespetu handirekiñ zeren manatzen darotazun, heldu nais zuganat, eta hemen zure Sakramendu Iainkoskoan nahiz Iainko bezala, nahiz gizon bezala zarela present egiaski sinhesten dut.

        Nahi duzu beraz Iauna, errezibi zaitzadan, eta amudioaren gatheaz zurekien junta nadiñ.

        Othoisten dut beraz zure ontasuna, eta grazia partikular bat galdegiten darotzut, arren ene arima bera zerbait ere maneraz urt dadiñ, eta dohatsuki zure amudioan gal, zure baithan xoilki ethorkizunean bere konsolazionea kausi dezantzat.

        Ezen Sakramendu Saindu hau arimako eta gorphutzeko salbamendua da, eta gaitz ispiritual guzien erremedioa, hunek gure bizio gustiak sendatzen ditu, hunek gure pasione guziak bridatzen ditu, hunek atakatzen gaitusten guziak flakatzen, eta osoki arrastatzen ditut, hunek grazia handiago bat gureganat isurtzen du, hunek sortzen hasten den bertutea handiarasten du, hunek fedea fermu errendatzen du, hunek esparantza bortisten du, eta fiñean, hunek gerotik gerora amudioaren sua hedatzen eta sustatzen du.

        Ezen, ene Iainkoa! ene arimaren salbatzaillea! gizonaren flakezaren erreparatzaillea! eta barneko konsolazione guzien distribuatzaillea; Sakramendu huntan eman izan duzu, eta oraiño bethi ematen ditutzu haiñitz grazia zure maiteei, digneki haren errezibitzerat hurbiltzen direnei.

        Sakramendu hunetan zure konsolazione ispiritualak hetarat hedatzen ditutzu, hekien aflikzione diferentak dulzarasteko.

        Eta bere mespreziosko beheratasunetik altxatzen ditutzu, zure protekzioneas esparanzatzen ditutzula, eta zure grazia berri bat hetarat isurtzen duzula, boskarioz eta argiz bethetzen ditutzu.

        Hargatik komunione aitziñean inkietatuak eta trublatuak, afekzionerik eta mobimendurik gabe zirenak, zeruko janhari eta edari hautaz fasiatuak direnean; bere buruak kolpe batez hobeagoko estaturat xanjatuak kausitzen dire.

        Manera hortan zure hautatuak tratatzen ditutzu, o ene Iainkoa! zure zuhurtziaren ordena miragarrias, bere esperienzia propioaz egiaski ezagut eta froga dezaten, zenbat flakezia duten bere baitarik, eta zenbat ontasun eta grazia zureganik ahal duketen.

        Ezen berenes hotzak, gogorrak, eta debozionerik estutenak dire, baiñan zure partetik beroak, alegerak eta debotak dire.

        Eta egiaski nor da zeruko plazeren ithurrira humilitaterekiñ hurbiltzen dena, bere bihotzean bederen zenbait dulzetasun handik ekhartzen estutenik.

        Nor da su handiaren ondoan dagoenik, non handik estuen zenbait berotasun errezibitzen?

        Zu zare ene Iainkoa, ithurri bethea, eta gaindi egiten duzuna, zu zare su hura, bethi behinere hil gabe erretzen duzuna.

        Baldiñ permis espazait ithurri horren bethetasunetik fasiatua izan arteraiño, edatea: bederen permeti diezadazu neure ahoa ur Iainkosko horren kanalerat hurbil dezadan, handik neure egarsuaren hiltzeko xortaxo bat har dezadan, eta osoki egarsus hil eznadiñ.

        Baldiñ ene arima eziñ guzia zeruko izan baditeke, ez eta ere guzia suz bethea, hala nola Khetubiñak eta Serafiñak, gustiarekiñ ensajatuko naiz debozionearen pratikatzera, eta bihotzaren preparatzera, Iainkosko su handiaren kharra Sakramendu amudioskoaren errezibitze humillas ardiets dezadan.

        Bertze falta zaiskidan gauzentzat, o Iesus ona! ene salbatzaille, eta santifikatzaillea, zure ontasun infinituaz hek bethe zatzu, gizon guziak zeureganat gonbidatu ditutzunak geroz, erraten diozutela: zatoste eneganat trabaillatuak eta kargatuak zaretenak, eta solejituko zaitustet.

        Nitaz bezanbatean, ene Iainkoa! ene bekhokiko izerdian trabaillatzen naiz! ene bihotzeko tromentatzen nauten penak sentitzen ditut bekhatuz kargatua naiz, tentazioneek inkietatu naute, eta pasione diferentek bere gathetan amarratua nadukate: esta nihor fagora, libra eta salba nazakenik zu baizen: o ene salbatzaille! eta ene Iainkoa!

        Zuri neure burua ditudan gauza guziekien erremetitzen darotzur arren guarda, eta bizitze eternalerat gida nazazun.

        Errezibi nazazu, zure izenaren gloriarentzat, nahi izatu duzunas geros preparatu zure gorphutza, ene arimaren janharitzat, eta zure odol preziatua edaritzat.

        Egidazu grazia, ene Jainko Jauna zenbatenas maizago Sakramendu Saindu huntarat hurbilduko bainais, hanbatenas debozionearen eta pietatearen mobimenduak ene baithan handi deitezen.