XIV. GARREN KAPITULUA

Nola beldurtasun saiñdu batekiñ
konsideratu behar den,
zenbat Iainkoa garbi den

ARIMAK

        Jauna, manera hortan mintzo zaiskidanean, zure justiziaren ihurtziriek itxaratzen naute, beldurtasunak ene hezurretaraiño penetratzen du, eta ene arima ikhara handi batean da.

        Harritua nago, eta zeruak berak garbiak estirela zure aitzinean konsideratzen ditut.

        Baldiñ aingeruetan korrupzionea kausitu baduzu, eta miserikordiarik gabe hartas punitu, zer izaren da nitas?

        Izarrak erori dire zerutik, eta ni herrautsa zer esparantzetan ahal neiteke?

        Ikhusi dut presunarik zeiñen biziak hagitz laudatzekoa baitzidurien, zerutik berehala erortzen direla; eta aingeruen ogia jaten zutenak urdeen eskurren jaten atsegiñ hartzen zutela.

        Esta beras, Iauna, saiñdutasunik, baldiñ zure esku saiñduak hura sustengatzen espadu.

        Esta zuhurtziarik gu gida ahal gaitzakenik; zure argiak hura gobernatzen espadu.

        Esta indarrik gu sustenga ahal gaitzakenik, zure puxantzak hura konserbatzen espadu.

        Esta garbitasunik segurantzan, haren defendatzeko artha zerorek hartzen espaduzu.

        Fiñean iratzarririk egote batek ere eziñ arima salba dezake, baldiñ haren goardatzeko zerori iratzarririk espazaude.

        Usten gaitutzun bezaiñ sarri, erortzen eta galtzen gare eta gureganat ethortzen zaren bezain sarri, alxatzen eta bizitzen.

        Ezen inkonstanzia bera gare, zuk xoilki arrastatzen eta fiñkatzen gaitutzu.

        Epheltasuna bera gare, eta zuk xoilki animatzen eta sustatzen gaitutzu.

        Helas! ala nik semtimendu beherak neure buruas behar baikitut; ala nik ene baithan ahal deiteken ontasun aphurra, guti estimatu behar baitut.

        Ala nik zure juiamenduen thulunbio beheretan, hagitz humiliatua behar baitut, Iauna, zeiñetan bekhatu eta esteusa neure burua kausitzen baitut.

        A! nexatzen naben pisu harrigarria! o itsaso fundamen gabekoa, zeiñetan deusik espaitut neure buruas kausitzen, lekhat, manera guzietan esteus bat nazela baizen!

        Non izaren da beras hemendik harat ene baithan urguilutasunaren erro hura, hala nola bertute konzebituas ahal dukedan kondidenzia hura?

        Banitate hori guzia zure juiamenduen beheratasunean funditua da.

        Zer da gizona, eta haragi guzia zure begien aitzinean?

        Basa glorifika deiteke hura formatzen duenaren kontra?

        Nola hitz trunpurek Iainkoari osoki obedient zaion bihotz bati banitatea inspira ahal diozakete? bere aspian dadukan bat, mundu guziak eziñ altxa dezake, eta Iainkoa baithan xoilki bere esparantza eman duena gizonen laudorio guzies esta mobituko.

        Seguranta da hek eta hekien hitzak xismistak bezala iragaren direla, eta Iaunaren egia eternitatean dagoela.