LIX. GARREN KAPITULUA

Nola Iainkoak gure ontasunetan
frogatzen gaituen, eta nola haren baithan
xoilki esparantza behar dugun

ARIMAK

        Zer da Jauna, mundu huntan ene sustengua?

        Zeiñ da, zeruaren aspian ageri diren gauza guzietan ene konsolazionea, zu baizen, o ene Iainkoa, zeiñaren miserikordiak espaitu eremurik.

        Non izan da ungi eta bere gogara zu gabe; eta nois gaski izan da zure presenzian?

        Nahiago dut zure amoreagatik pobre izan, ezen ez zu gabe aberats.

        Nahiago dut pelegriñ izan lurrean zurekien, ezen ez zu gabe zerua poseditu. Zu non, zerua han da, eta ifernua herioarekien gu etzaren lekhuan da.

        Zu zare ene nahi guzien fiña. Hargatik eziñ deusere bertzerik egiñ dezaket, zu othoistea, zuri oihu egitea, eta zure ondotik suspiretan egotea baizen.

        Fiñean eziñ nihoren baithan osoki fida naiteke, eta estut nihor kausitzen, gu baizen, o ene Iainkoa, ene behar guzietan ene sokorritzerat prestago dagoenik.

        Zu xoilki zare, ene esparantza, zu zare ene konfidentzia osoa, zu zare ene arimaren konsolatzaillea, eta adiskiderik fidelena.

        Bertze guziek bere satisfakzione eta intresa dute bilhatzen, baiñan zuk ene Iainkoa, ene salbamendu eta abanzamendua egiten duzu, eta gauza guziak onerat konbertitzen ditutzu.

        Zuk ni tentazione eta aflikzione diferentetarat mais eman arren; guziarekiñ ene progotxuko hek guziak ordenatzen ditutzu, kostumatu duzun bezala milla fazoiñ eta maneras zure maitatuen frogatzerat.

        Froga hetan etzaitut gutiago maitatu eta landatu behar, ene arima zure zeruko konsolazionees bethetzen bazindu baiño.

        Hargatik, ene Iaun, eta ene Iainkoa, zure baithan ene esparantza eta ihes lekhua ematen dut, eta ene aflikzione eta pena guziak, zure galtzarrerat egortzen ditut, zeren zutas kanpoan espaitut deusik kausitzen, non esten flako eta inkonstant.

        Ezen estut kausituko, ene Iainkoa, adiskide zerbitza ahal nazakenik, puxantza sustenga ahal nazakenik, zuhur konseilla eta gida ahal nazakenik, ez eta ere libururik konsola nazakenik, ez eta ere halaber thresorik goarda nazakenik, ez eta fiñean lekhu sekretuskorik segura ahal nazakenik; zuk zerorek, o ene Iainkoa, laguntzen, sustengatzen, borthisten, argitzen eta goardatzen espainauzu.

        Ezen bake eta dohatsutasunaren izateko diruriten gauzak, zu gabe deusik estire, eta dohatsu ezin, egiaski errenda gaitzakete.

        Zu zare beras ene Iainkoa, ontasun guzien fiña, bizitzearen zentroa, zuhurtziaren thulunbio behera, eta zure zerbitzarien konsolazionerik borthitzena, zure baithan bere konsolazionea ematea da.

        Zuganat altxatzen ditut ene begiak, ene Iainkoa, zu baithan dut ene esparantza, miserikordia guzien Aita.

        Zuk zeruko benedikzioneas ene arima benedika eta sanktifika zazu, zure egoitza Saindu, eta zure gloria eternalaren tronu egin dadintzat, eta zure tenpluan, zure Majestate Iainkoskoaren begiak kolpa ahal dezaken deusere, kausi estiteken bezala.

        Zure ontasunaren eta zure miserikordien handitasunaren araberat begira diezadazu, eta zure zerbitzari pobrearen orazionea adizazu, zeiña zureganik desterratua herioaren itzalean jarria baitago.

        Zure zerbitzariaren arima bizitze korrunpitu huntako peril guzietarat exposatua, goarda eta konserba zazu, eta nazan zure graziak bethi lagun, bakesko biderik, eternitateko argitasunaren herrirat, zeiña zeruko gloria baita, gida nazantzat. Halabis.

HIRURGARREN LIBURUAREN AKHABANTZA