LEHEN KAPITULUA

Iesusek erakuisten darokun
askeneko amudioas,
bere gorphutz Saindua
ematen darokula

JESU KRISTOK

        Zatoste eneganat trabaillatuak, eta kargatuak zaretenak, nik solejituko eta arinduko zaitustet.

        Nik emaren darotzuedan ogia ene haragia da, zeiña munduaren biziarentzat eman behar baitut.

        Har ezazue eta ian; hau da ene gorphutza, zuentzat libratua izaren dena, egizue hori ene orhoitzapenetan.

        Ene haragia jaten duena, eta ene odola edaten, ene baithan dago, eta ni haren baithan.

        Nik erran daroskitzuedan hitzak ispiritu eta bizia dire.

ARIMAK

        Horiok zure hitzak dire, o Iesus egia eternala, denbora eta lekhu berean erranak, eta eskribatuak ez izan arren.

        Zureak beraz direnaz geroz eta egiaskoak; fedearekiñ eta graziasko akzioneekien hek guziak errezibitu behar ditut.

        Zureak dire, eta zuk erran ditutzu; baiñan halaber eneak dire, ene salbamenduarentzat pronontzatu ditutzunaz gerostik.

        Boskariorekiñ zure ahotik errezibitzen ditut; ene bihotzean barnago inprimatuak direntzat.

        Borthiski ontasunez, samurtasunez, eta kharitatez betherikako hitzez, neure burua kausitzen dut ukitua; baiñan neure hobenek ikharatzen naute, eta ene konszientziaren lizuntasunak debekatzen nau, horlako misterio handiarenganat hurbiltzetik.

        Zure hitzen dulzetasunak thiratzen nau, baiñan ene bekhatuen pisuak eta nonbre handiak gibelatzen naute.

        Konfidentziarekiñ zureganat hurbil nadilala, baldiñ zurekiñ parte nahi badut; eta inmortalitatearen neurrimendua, errezibitzerat bizitze eta gloria eternala ardietsi nahi badut, manatzen darotazu.

        Zatoste diogu, trabaillatuak eta kargatuak zaretenak, eta nik solejituko zaitustet.

        O hitz dulze eta maitagarriak bekhatorearen beharrian, zeiñes, zuk ene Iaun, eta ene Iainkoa gonbidatzen baituzu hobenduri pobrea, zure gorphutz Sainduaren komunionerat.

        Baiñan nor naiz, o Iauna, zureganat hurbilzera ausartatzeko?

        Zeruko hedadura guziak ezin konprendi zaitzake, eta diozu: zatoste guziak eneganat.

        Nork zure ontasuna konzebi dezake, zeiñetarat haren bertze amudiorekiñ deitzen bainauzu?

        Nola zureganat hurbiltzera ausartatuko naiz, ontasunik batere neure baithan, aski konfidentzia eman ahal dezakenik zureganat joateko sentitzen ez dudanas geroz?

        Nola ene arimaren etxean sarraraziko zaitut, zure aitziñean haiñbertze bekhatu egiñ, eta haiñbertzetan zure ontasuma ofensatu dudanaz geroz?

        Aingeruek eta Arkanjeluek ohoratzen zaituste; Sainduak, eta justuak zure aitziñean ikharan daudez, eta erraten darokuzu, zatoste eneganat.

        Nork hau sinhets ahal dezake, ene Iauna, zeronek seguratzen espagintutzu: eta nor ausarta ahal leiteke zureganat hurbiltzerat, zeronek manatzen espagintutzu.

        Noe justua ehun urthez trabaillatu zen errekonziliazionearen arka egiten, hartan barna zenbait jenderekin bere burua salbatzeagatik?

        Nola beraz oren batez ni prepara ahal naiteke, ene ariman zor zaion reberentziarekiñ, munduko kreatzaillea, errezibitzeko?

        Moise zure zerbitzari handi eta zure adiskide haiñ partikularrak, eziñ korrunpi zeiteken zurez Arka bat egiten, eta urre hagitz garbies guzia estaltzen du, han legeko thaulak emateko; eta ni, korrupzionea eta usaiñ gaistoa bera, nola lege egillea eta bizitzearen authora neure ariman errezibitzerat, ausartatuko nais?

        Salomon Israeleko errege guzietarik zuhurrenak, zaspi urthe enplegatzen ditu zure izenaren ohoretan Tenplu magnifiko bat egiteko, zortzi egunez haren dedikazionea zelebratzen du, milla bakesko hostia sakrifikatzen ditu, eta badoa solemnitate handirekiñ akhordamenduaren Arka ematera, hari preparatu zitzaion lekhuan Tronpeta soñus, eta bere poblu guziaren alegrantziasko oihuben artean.

        Eta ni dohakabea eta gizonetan den pobreena, nola zure errezibitzerat ene baithan ausartatuko nais, oren erdi bates eziñ pena handirekiñ baizen debozionean nagokenas geros? eta oxala denbora hura ere behiñ bederen sainduki enplegatu banu?

        O ene Iainkoa; zenbat gauza Sainduek zuri plazer egiteagatik egiñ izan dute.

        Eta nik, helas! ala guti egiten, eta neure burua komunionerat preparatzeko denbora laburra enplegatzen baitut, raro da osoki neure baithan nadiñ bildua, eta oraiño raroago da ene ispiritutik distrakzione guziak kasa detzadan.

        Egiaski justu eta arrazoiñ liteke, ene arima zure majestate Sainduaren aitziñean behar esten pensamendues esliteken trublatua, ez eta ere kreatura batez okhupatua, estudanas geros aingeru bat bihotzean, baiñan bai aingeruen Iainkoa errezibitu behar.

        Gustiarekiñ bada diferentzia handia Noeren arkaren bere baithan zituenekien batean, eta zure gorphutz garbiaren artean, zeiña grazia baita eta donu eziñ erran deitekenas bethea.

        Legeko sakrifizio egiñ behar zintuen mirakuilluen figura hekien artean, eta zure gorphutz sakratu hostia egiaskoren artean.

        Zergatik beras zure presenzia adoragarriaren aitziñean ez nais beroago? Zergatik ez nais artha gehiagorekien preparatzen zure misterio Sainduen errezibitzerat, lehenagoko Patriarkek eta Profeta Sainduek; errege eta prinzeek harenbertze pasione bere pobluekiñ batean erakutsi dutenas geros, zor zaiskitzun Iainkosko ohoreak zuri errendatzeko.

        Errege Dabid debota bere indar guzies arkaren aitziñean dantzatu izan da, eskritura sainduak dioen bezala; bere memorioan haren Aitei lehenago Iainkoak egiñ ziotzaten ontasun seiñalatuak errepasatzen zituela.

        Musikako hainitz instrument eragiñarazi ditu, halaber Psalmuak konposatu, eta boskariorekiñ kantatuko ditustela ordenatu ditu, eta berak Ispiritu Sainduas bethea dela bere harparku gaiñean haiuitz aldis hek kantam ditu.

        Istakleko umezi bere bihotzes lainkoaren laudatzen, eta egun guzies bere muGka ederrez haren benedikatzen, eta predikatzen irakatsi diote.

        Baldiñ testamenteko arka haiñ bertze debozionerekiñ ohoratua izan bada, eta laudoriosko kantes haren aitziñean Iainkoa ohoratua; zer errespetu eta debozionerekiñ hurbildu behar dut, Iesusen gorphutz adoragarriaren errezibitzerat? hanitz kurri dabiltza hanitz lekhutarat, Sainduen erlekien ohoratzerat.

        Hekien biziaren akzioneak admiratzen dituste, hekien ohoretan dizen elizen handitasuna eta magnifizentzia admiratzen dute, eta urrean eta sedan diren hekien hezur sakratuei musu ematen diote.

        Eta nik ikhusten zaitut present hemen Aldarearen gaiñean zu ene Iainkoa, Sainduen Saindua, gizonen kreatzaillea eta aingeruen Iauna.

        Maiz gizonak badoas elizetarat kuriositates, eta oraiño ikhusi estuten gauzen berritasuna dela kausa, eta hala bere konbersionearentzat fruktu guti handik eramaten dute, prinzipalki haiñ arinki hetarat doazenean; kontrizione egiasko batez ukituak estirela.

        Baiñan aldareko Sakramenduan, o Iesus, osoki present zare, Iainko eta gizon bezala han zare, eta debozione bero batekien errezibitzen zaitugun aldi guzies, grazia eternitate guzian dohatsu errendatu behar gaitustenes bethetzen gaitutzu.

        Etzaitu arintasunesko, kuriositatesko edo sensualitatesko mobimendu batek gureganat thiratzen, baiñan bai fede fermu, esparanza bizi, eta kharitate egiasko batek.

        O munduko kreatzaille ageri etzarena, nork estu gure alderat dadukagun gida ederra, admiratuko?

        Nork aski altxa eta konsidera ahal dezake, zure hautatuei erakuisten diozuten dulzetasun eta ontasuna, zeiñei janharitzat, Sakramendu adoratzeko huntan ematen baitzaiskote?

        Horrek gure pensamendu guziak ixitzen ditu, horrek Iainkotiarren bihotzak thiratzen eta sustatzen ditu.

        Sakramendu miragarri huntan zure zerbitzari fidelek, zeiñak bethiere ditusten inperfekzionetarik garbitzen hari baitire, debozionearen, amudioaren eta bertutearen handitasuna errezibitzen dute.

        O Sakramenduaren grazia miragarri, eta estalia, xoilki Iesusen ume fidelez ezagutua! Ezen federik estutenek, eta bekhatuaren esklabo direnek, estute hura sekulan frogatzen.

        Misterio hunek Ispiritu sainduaren grazia isurtzen du ene arimarat, galdu zituen indarrak errepararasten diotza, eta hobenaren itsusitasunak eraman zioen edertasuna, hari errendatzen dio.

        Batzuetan hain abundanta bada grazia hau, eta hain debozionearen su eta khar handia gizonari ematen dio, non ez solament haren arima, baiñan haren gorphutza bera ere bere flakotasunean, borthistua gelditzen baita.

        Geure buruas beras pleintatu, eta gure alferkerias eta epheltasunas nigar egiñ behar ginduke, konsideratzen dugula hain afekzione gutirekiñ goazela Iesu Kristoren errezibitzera, zeiña gure esparantza baita, eta bere hautatu guzien merezimendua egiten duena.

        Ezen hura da gure santifikatzaille eta erreskatatzaillea.

        Hura da bizitze huntako miserian gure konsolatzailea, hala nola zeruan baita bere sainduen dohatsutasun eternala.

        Damu handia behar dugu izan, ikhusteas hainbertze presuna haiñ guti misterio saindu huntas ukituak, zeiña zeruko boskario, eta mundu guziko salbamendua baita.

        O bihotz humanoaren itsutasun eta gogortasun harrigarria, haiñ reflexione guti horlako present eziñ explika deitekenas egitea, eta egun guziko usantza bates halako maneras han kostumatzea, non segidan indiferentzia batetarat nihor erortzen baita.

        Ezen sakramendu saindu hau lekhu batean baizen zelebratzen espalis, eta mundu guzian Aphes bates baizen konsekratua espalis.

        Zer errespetu eslukete Gizonek, Aphes xoil harentzat, eta nolako khar eta desira handirekiñ eslioaske lekhu hartarat, Iainkosko misterioen zelebratzen ikhusterat?

        Eta biskitartean hortan berean Iainkoak, Gizonei ekhartzen dioten amudioa eta egiten dioten grazia, distiarasten du, nahi izan duenas geros, haiñitz Aphes diren, eta haiñitz lekhutan Iesu Kristo ofrendatua den, manera huntan munduko parte guzietarat, bere gorphutz Sainduaren komunionea hedatzekotzat.

        Graziak errendatzen diotzat zure ontasunari; o Iesus Arzain eternala, zereb gu pobreak eta desterratuak, zure gorphutz eta odol preziatuas fasiatu baikaitutzu, eta zure aho propioko hitzes misterio haukien errezibitzerat gonbidatu, erraten darokuzula.

        Zatoste eneganat trabaillatuak eta kargatuak zaretenak, eta nik solejituko eta arinduko zaitustet.