KARKAIL

                Gaitzeko tripako-mina bildu dik Galtxagorrik

                Irri-karkail ta karkailez soberasko aserik.

                Adar punter hazka zautzik debruak penaturik,

                Tripako min bildu baitik Errege Galtxagorrik.

                «Ai, ai, ziok Galtxagorrik, predika zak, fraidea...

                — Irri-karkail ta karkailez ene irriz asea!

                Aztaparretan daukaiat Euskaldun artaldea,

                Hetan nausi baituk nausi elgarren ahalgea.»

        Elgarren ahalgea!

        Ahalge zozo eta ifernuratzailea!

        Ez beha bertzeri. Ez ibil, ardiak bezala, tilin-tilin bertzen ondotik.

        Jakin zak egin behar dukana; eta egin zak.

        Jakin zak Jesu-Kristok ziona:

        «Ez baduzue nere haragia jaten eta nere odola edaten, ez duzue zuen baitan bizia izanen. Nere haragia jaten eta nere odola edaten duenak badauka betiereko bizia: eta hiletarik piztuko dut nik azken egunean.»

        Jakin zak, sinets-zak; eta egin zak sinesten dukana.

        Ez beha bertzeri. Ez ibil tilin-tilin.

        Eta ez ahalga aho-handien trufez; ez ahalga irri-karkailez; gizon bahiz, ez ahalga:

        Sarri trufak ixilduko dituk eta irri-karkailak sartuko.

        Sarri aho-handi guziak hauts eta errauts izanen dituk.

        Sarri, hartaz ahalgetu direnez, ahalgetuko duk Jesu-Kristo.

        Sarri, Euskaldun jendea burua gora zeruratzean, bertze tripako minik bilduko dik Galtxagorrik...

19-2-48