OMIASAINDU

                        Furfura furfuri furfurian

                        Dantzan dabil, dantzan doa,

                        Zirimolan, Hegoa...

                        Furfura furfuri furfurian.

        Aipa egun, euskal-lurra, hire saindu ixilak

        Etxe kaxko apal hoitan saindutuak eta hilak.

        Heien hatsa, hats beroa, burrunbaka zabilak:

        Bozkarioz bozkaria, jo eta jo ezkilak.

                        Furfura furfuri furfurian

                        Dantzan dabil, dantzan doa,

                        Zirimolan, Hegoa...

                        Furfura furfuri furfurian.

        Euskal-etxe dohatsuak, kanta zeru aldera.

        Heiek hortxet zabilaten oraikoen lan bera:

        Arrats oroz jiten ziren behiteian deiztera,

        Guk bezala egin dute sukaldean baxera...

                        Furfurifa furfurifi furfurifarian

                        Haitz-osto, errauts eta lanoak

                        Oro doatza Hegoak...

                        Furfurifa furfurifi furfurifarian.

        Zerukoak, gure deia zuen ganat doala,

        Gure baita zuek utzi min eta lan ixila.

        Min-galernen furfurian, haitz-ostoak bezala,

        Zuen hatsak denak oro zerurat bil gaitzala.

        Furfuri-fara furfuri-firi furfuri-firi-farian

        Mendigainetan, haitzpe artetan iratze buru xoroak

        Dantz-errabian, furfurifian baderabiltza Hegoak...

        Furfuri-fara furfuri-firi furfuri-firi-farian.

        Omiasainduz gauerakoan gogotik nago mendian,

        Euskal-arima handik sumatzen euskal-lurren furfurian:

        «Izan dezagun denek sineste gure baitan den grazian,

        Barnean jada ereina zaikun betiereko Lorian.»

21-10-48