LANO-MIHISE

                Lekarotzerakoan

Lano-mihise zurien petik

Goizeko horman jalia,

Dirdiran eta dardaran dabil

Iduzki begi gorria...

Eta ni jada elur bidetan

Banoa bizi-bizia,

Banoa jada ezpainetarat

Bihotz-kantua jauzia,

Sarri baitzitut besarkatuko,

Ene Aita Donostia.

Horma urtu-ta zer iduzkia,

Zer zeruaren garbia!

Adio minak eta kexuak

Oi bihotzeko irria!

Euskal-Herrian bada ilunbe

bai eta itsuskeria

Bainan, zortziko bezein pizgarri

lo-kantu bezein eztia,

Hor zaitugu, zu, euskalgoen zain,

Ene Aita Donostia.

Baduzu adin, baduzu bixar

Eta kaputxin jauntzia;

Ni gaztea naiz, bixarrik ez dut,

Beloken doat bizia.

Halarik ere zoin den berdina

Gu bien barne grazia:

Zuk bildu airek naute ontua

Pertsuka has-arazia.

Iratzeder-ren eskerrak onar,

Ene Aita Donostia.

20-2-56

                        (Ikus: Gure Herria

                        1960, p. 353-371).