NUN ZER DEN LURDE

Nun zer den Lurde jakitekotan

      Bartrez alderat joan zaizte,

Bernadet bera artzain egon den

      sorroetarat hel arte.

Orai mende bat zuten itxura

      bazter guziek baitute:

Handik mendiek hiri guzia

      erreka zolan daukate.

Bartrez aldetik guziak mendi:

      Hau bakearen osoa!

Nundik ez entzun sorropil hautan

      Jaun Goikoaren mintzoa.

Ez zakien ez zer egiten zen

      haur harek bere xokoa,

Mendi horien artean zagon

      ez deusetako ziloa.

Bartrez gainean den Kurutzetik

      zoin den arintzen bihotza;

Hango bazterren zeru zabalak

      Jainko alderat gabiltza.

Kantuz jauts gaiten Bernadetekin:

      Lurderat goazi, zer boza!

Gaztain-ondoen artetik hura

      Harpe ondoko eliza.

Karrikan barna iragaitean

      Ez entzun eta ez beha.

Goazen ixilik, bila dezagun

      ur ondoan den harpea.

Hor belauniko huts bihotz barne

      gezur itxurez betea,

Haur begiekin irriz Amari

      luzatuz begitartea.

Jenden otoitzen, jenden kantuen

      itsas uretan itoa,

Amari beha hor egoitea

      zer arimako gozoa!

Gure gogotik, mundu guzitik

      bekatua ke badoa

Garbien garbiz ikus-araziz

      ezin ikusi Jainkoa.

Amaren Bihotz bihotza baitu

      Jainkoak goxo-tokia,

Hemen da hemen harpeño huntan

      munduko erdi erdia,

Hunat burrustan dator mundutik

      minen zaurien zauria,

Hunat dirdiran zerutik ari

      Ama begien irria.

Mendi-gain arte guzietarik

      harpe huntarat otoizka,

Gizon ibaiak, gizon uhainak

      munduari dariozka.

Bisai guziak, mintzai guziak

      maitasun berak dabilzka,

Denak bat eta denak batean

      Amari ave aveka.

                * * *

Harpe ondoko eliz-bidetan

      eskuan denek argia,

Kantuz dabiltza, kantuz gauez-gau

      erranez: agur Maria.

Amak orduan barnez lantzen du

      gizon bihotzen lohia,

Orratzen baitu Lurde sainduan

      geroko Mundu Berria.

Mundu guziko bihotz Argien

      xingola eta mingola

Amaren Bihotz itsas-uretan

      gauez gau kantuz dabila.

Kantu kantuan bateratzen da

      herri guzien grazia.

Herri guziak hor dire kantuz;

      nun zaitut Euskal-Herria?

Hotelen pean euskal-gazteak

      Lurdek ehunka badauzka

Otoitz ordutan pean daudenak

      baxera xuka ta xuka.

Mundu guziko bihotz Argien

      xingola eta mingola

Amaren Bihotz itsas-uretan

      gauez gau kantuz dabila.

Lurde azpiko sukaldetarat

      zoazi zu ixil ixila;

Zoazi, Bernadet, euskal-gazteak

      zure soak pitz ditzala.

Euskal-gazteak erkatz-tokian,

      Bernadet zuhau bezala,

Azpiegitik ezautu Lurdek

      hits eta huts ez ditzala.

Mundu guziko bihotz Argien

      xingola eta mingola

Amaren Bihotz itsas-uretan

      gauez gau kantuz dabila.

Hotelen pean Harpe aldetik

      adituz «Agur Maria»

Baxerak xuka eta kantuz has:

      bertzeekin bozkaria.

Kantuz dabiltzan guzi guzi hoik

      nork ote ditu nork hazi?

Guzi guzien gaurko grazian

      zerbeit duzue merezi.

Mundu guziko bihotz Argien

      xingola eta mingola

Amaren Bihotz itsas-uretan

      gauez gau kantuz dabila.

Bere xoko du euskal-gazteak

      bere du mundu guzia.

Euskal-sehia, Jaunaren nahiz,

      zer anaitasun hazia!

Jaunaren Bihotz zabalarekin

      xuka badabil sehia,

Harek du harek bertzeek baino

      altxatzen Mundu Berria.

Lurden, 26-9-57