UDAREA

        «Iduzkiz hantu udarea, udare jori joria.

        «Hain eder izaki eta... ezin mintza, ezin erran Jaunari. milesker!...

        «Haugi ba, haugi ene ezpainetarat, sar ene baitan; eta ene baitarik, ene zintzurrarekin, ene bihotzarekin kanta Jaunaren loria.»

        Ez erran eni gauza arrunta dela jatea.

        Odolkiz, arnoz eta biper gorriz asetzea, aho-zolan sentitzen den kilikaren gatik... hori bai: gauza arrunta.

        Bainan, «Aitaren» handi bat eginik, mahainean jartzea...

        Ixil!... Eguerdi da. Ixil, lur-bazterrak oro, landare, abere eta guziak.

        Huna gizona, lurkerien errege eta apeza, jaten hasten den orena.

        Huna, gizon-haragi bilakatuz, otoitz eta amodio bilakatuko zaiztela.

        Huna, lurkeri mutu eta arruntak, huna Jainkoratuko zaiztela.

19-11-47