Danok irago bear

Olatu garratz samin artetik

Bizitzau mundu onetan

Danok irago bearra dogu

Gaztetan edo zarretan;

Zoriontasun danen erdian

Jaioagaitik askotan,

Jauregi eder aberats eta

Naiera gozodunetan,

Atarikoak bere ez dira

Gerora egun latzetan,

Ikusten ontzi ona galdurik

Sarritan itxasoetan?

Larratxorien gisan itxirik

Egazti andiak bean,

Igotakoak odeietara

Suerte onak jotean,

Eta orlako asko naiz bizi

Ondo geienen ustean,

Aberasturik dagozalako

Emen, an edo bestean,

Baña etziran jaio beartsu

Ezeukidunen artean,

Goian Zeruaz, beian soruaz,

Utsagaz aldamenean?

O! eta zeinbat dirudun barriz

Beti aberats bizirik,

Ikusten diran osasun baga

Poza billatu eziñik;

Ta zeinbat pobre osasundunak

Diru egarriz tristerik,

Gomutau bere baga munduan

Badago gexotasunik;

Batzuk legetxe besteak bizi

Ez dira naibageturik,

Bakotxa bere olatuetan

Ur mingoztuak edanik?

Zeinbat gazte eder bere dakuzguz

Arrotu eta jagirik,

Dirudiela jaungoikotxoak

Askoi agurrak arturik,

Lora galant bat zirudiana

Atzo oraindik guririk,

Baña, ez dogu gaur ikusiten

Zimeldutera asirik,

Bizimoduko itxasoari

Arpegi enion eziñik,

Atsekabezko ur mingotzetan

Lengo poz dana galdurik?

Ai! zeinbat zoli jakituriaz

Diranak zaratatsuak,

Dituezanak erakutsiten

Orriz jantzirik buruak,

Naiz umant izan baña al dira

Atsekaberik bakoak?

Ez, orreik bere urrean daukez

Etsai ta arerioak,

Zeintzuk eregi eiten deutsezan

Olatu arnorratuak,

Edan erazo oi deutsezala

Zurrutada ospiñezkuak.

Pozari miñak beti nora nai

Jarraitu oi deutsa egan.

Gizona beti dabil zabuka

Ontzia dabillan eran;

Antxiñakoak alan ebiltzan,

Gaurkoak dabiltz orrelan,

Urrengokoak bere ez dira

Bizi izango bestelan;

Emen ondatu bearrean ta

Ur miñak egiñik edan,

Ai! itxasoa irago bear

Jaiotakoak nai zelan!