Irakasle aingeruari

Kantatzeko gaur gogoa daukat,

Ezpanaiz ere kantari;

Pentsamentu au ez dakit nondik

Burura zatan etorri,

Ai! kantatzeko gogo au baña

Gaur biraldua neroni,

Baneki nor dan abiatzeko

Laster kantatzen berari;

Baña, au nor dan nola nik ezin

Diodan beian igarri,

Izarretara zuzendutzen naiz

Ea au bada ageri.

Ta an ikustean bost izarrekin

Garbi garbiro ageria,

Letraz bezela eskribituta

Tomasen izen aundia;

Gogoratu naiz berealaxe

Bere gogoangarria,

Egun au dala ta augatik Tomas

Zatala kantagarria,

Eta gañera nola dan gizon

Argienetan argia,

Ez du merezi ipintzea gaur

Odeiez gora jarria?

Nola nezake utzi isillean

Umant ain miragarria?

Egun au bada goizetik izan

Iñoizko pozen jaikia?

Ez dakutsute urdin obeaz

Zerua ere jantzia;

Gartsu diraden pitxi ederrez

Bete beterik guztia?

Onratze arren albait ondoen

Tomas garaipenlaria,

Jesukristoren etsai guztien

Ezpata beldurgarria?

Onra dezagun, onratu bada

Gaur Tomas Akinokua;

Eliz Amaren pilarietan

Indartsuenetakua;

Munduan ere bazan jatorriz

Etxe aundietakua;

Utzirik baña bizitza bigun

Lasai ta naierazkua;

Nai zuelako ark komentuan

Egin latza ta estua,

Alabagarri ez da benetan

Santu aiñ egiazkua?

Bioletatxo baten antzera

Nai zuen leku gordea,

Etzuelako bere doairik

Kanpora agertutzea;

Bere naia zan erretiroan

Bizitza igarotea,

Arrazoiaren legera griñak

Osoro menderatzea,

Birtute danen lorez anima

Apaindurikan jartzea,

Eta gezurra egiarekin

Ostikopean sartzea.

Nai zuelako ark txiki izan,

Deitu bekio aundia;

Bai eta donzel garbi zalako

Lirio zuri zuria,

Jesukristoren amorioan

Zalako berriz goria;

Alde ontatik baldin irudi

Badu larrosa gorria;

Luma zorrotzaz ez da Jesusen

Gerrari bizi bizia,

Ereje danai burua austeko

Nor da au bezin zolia?

Orregatikan deitzen diote:

Eskoletako aingerua,

Izen onekin mundu guztian

Tomas da ezagutua;

Bera dalako irakasletan

Maisu askoren maisua;

Bera dalako Kristoren alde

Lan asko egintakua,

Ta bizi zala ez da areri

Bera bai entzundakoa:

Ederki dezu eskribituta

Zegaz nai dezu pagua?

Kristo zalako baña bakarrik

Tomasen maitegarria,

Erantzun zion: Jesus zeu izan

Zakit neroren saria;

Zerekin eman bestela ari

Zor zaion irabazia?

Zerekin bere ain egitada

Askoren ordaingarria?

Fedeagatik baldin igaro

Bazuen bere bizia,

Lanean beti gau eta egun

Ill arteraño guztia?

Nola onratzen lurrean ere

Dira aren lan aundiak!

Nola maitetzen dituan eurak

Eliza Santak guztiak!

Orregatikan amairugarren

Leon Ana txit argiak,

Tomasen letra argiakiñ nai

Luke argitu erriak:

Diradelako izarren gisa

Danak gartsu ta biziak,

Lañorik gabe izan ditzagun

Zeruruntz bide garbiak.

An, bera ere dakust luma bat

Duela bere eskuan,

Daukazkiala beste lumadun

Txit asko jiran onduan;

Baña, guztiak baño berak du

Koroi obea buruan;

Bera daukate danak erdian

Maisu zar baten moduan;

Irakatsiten dirudiala

Diarduela zeruan,

Esan ezpalu bezela emen

Nai zuen dana munduan.

Duda gaberik berak ere dit

Andik gaur bota begia,

Berak emandit kantatzeko len

Neukan egarri aundia;

Berak mingañau leundu dit eta

Agoan jarri eztia,

Berberak sartu nere burura

Errañu me bat bizia;

Eten gaberik ekarri nezan

Azkeneraño aria,

Beraren onran gaur kantatzeko

Emen euskaraz gloria.