Norbaitek jausi bear

Don Andres zan errian gizon aberatsa

Alaba bat eukana jenioz garratza,

Zeiñ ezkondu zan mutil guztizko onagaz,

Baña, doterik ezer euki ez ebanaz;

Andreak barriz txarra zelan eban urten;

Onen aitari eutsan arek esan baten:

—Aita, ze dongea dan zure alabea,

Gurago neuke bera ezpaneu andrea.

—Epea artuiozu ene suiñ ona.

—Baña ari nok artu eperik gizona?

—Jakin bei bada zure emazte ain txarrak,

Aurrerantza kejarik badakar senarrak,

Ez daiala itxaron nire ondasunik,

Non kejaz etzan joan geiago suiñik.

Zer jazo zan geiago ez eiteko juan?

Andrea ez; senarra jausi zan kontuan,

Agaitik bera gaur da gizon aberatsa.

Naiz andreaz eroan bizitza garratza.