Zortziko batzuek
Kristobal Kolon aundiari

Nor zaio bat munduan

Bere berdingarri,

Lur berriak billatzen

Jenobatarrari?

Mundu bat gendukanok

Oraiñ ditugu bi,

Glori au zor diogu

Kristobal Kolon-i.

Kristobal, zaigu gizon

Aiñ miragarria,

Batez ere Indien

Beneragarria;

Zeren beronegatik

Gaur duten argia,

Jesukristok zerutik

Lurrera jetxia.

Zer zan beste gauzarik

Ezpada fedea,

Sututzeko Kolonen

Biotz aiñ noblea?

Kristau egite arren

Infiel jendea,

Arriskuan ipiñi

Zuen bizitzea.

Itxasoz iristean

Zioan aldera,

Agertzen da legorra

Ark esan bezela;

Ontzitik bereala

Egiñik atera,

Inkatzen du lurrean

Kristoren bandera.

Len ezekian iñork

Zer zan Amerika,

Nondik ondasun asko

Degun ekarrita;

Kristobal-gatik gaude

Aberats jarrita.

Bere alabantzan jo

Dezagun musika.

Musikarekin nasi

Gañera kantatu,

Kristobal zeruraño

Dezagun altxatu;

Lareun urte luzeak

Naiz egin pasatu,

Aren azaiñ andiak

Ezin dira aztu.

Ezin litezke aztu

Kristobalen lanak,

Legortzen ezpadira

Itxaso zabalak;

Nola ziran atera

Ondo aren planak,

Esker asko zor dio

Kristandade danak.

Onra dezagun bada

Al dezagun añan,

Bakoitzak bere moduz

Norberen izkeran;

Gizaldi guztietan

Egiñik onelan,

Kristobal biziko da

Ill gabe sekulan.

Bizi zaite Kristobal

Gloriaz goietan,

Gizonik aundien bat

Zu zera benetan;

Eguzkia nola dan

Buru izarretan,

Zu zera argiena

Itxas-gizonetan.

Jantzi gaur nai nizuke

Alako koroia,

Erregiena baño

Askozaz obia;

Etzeralako erri

Batzuen jabia,

Baizikan mundu berri

Baten jaun andia.