ANDRA ORDIA

Emakumea bada

matz-salda-zalea

aldean daukaz beti

buruko alea,

ta esteak korroka,

eta ordu arminak

emoten deutsez gabaz

atso sorginak.

Ur sutsua oi bada

bere edaria

sabelak sarriago

deutso eskaria:

bada barruan

dabil orduan

urdaila zaunk zaunka

txakur moduan.

Sua baino deungago

bizitza baten

da andrea neurri barik

badaki edaten:

betiko sua

da aren barrua

ur sutsu eta ardaoan

traganarrua.

Andra diru bakoak

bakoitzean bat

etxeko gauzak dituz

edarientzat:

erdiak saldu

besteak galdu,

ta bere ekandu txarra

ezin estaldu.

Ian da ausnar bakarrean

matsen orria

amurruturik sarri

dago andra ordia:

badira atsoak

ardao-zorroak

miazketan dituez

lige moltsoak.

Iaztekotxu bategaz

dabilzaz beti

sekula kendu barik

gorputz-ganeti:

badauke loirik

etxean oirik,

garbituteko eztauke

inoiz iaboirik.

Andreak dabenian

moskor-aldia

laskiturik darabil

ule guztia;

gorputza astunik

begia ilunik

eta egon ezinda

sarri zutunik.

Andrea da barautan

berba-gurea,

baina ordirik badago

ittuxurea:

barre gangarrak

daukez zantarrak,

ta noizik beinean

zoro-negarrak.

Atso bat moskorragaz

iturri-ondoan

egon zan makurturik

gau bat osoan:

egun sentian

moskor-ostean

arradea ekusan

zala iturrian.

Alkarregaz atso bi

taberna baten

egozan ate-ostean

ardaoa edaten,

bien artean

arratsaldian

txopinka edan eben

oinen ganean

Ezta bazkalduteko

maira agertuten,

oera bidea baina

etxako aaztuten;

an amesetan

dago ilunetan

asko daten dabela

arratsaldetan.

Eskuetan dau gero

gelan pitxarra

eta bere barruan

matsen negarra:

sarri izaten da

oean egarri

ta eukiten dau mosuan

pitxarra sarri.

Amaitu dein baino len

bere egarria

siku geldituten da

pitxar guztia:

Ames zoroak

pena bakoak

gero goizerartean

daukaz atsoak.

Puzkor begiak eta

bekoki iluna

dirudi bost gizonen

andra alarguna:

daukaz begiak

itzal-argiak

eta laster ilteko

marka guztiak