AMA BIRJINA
ERDITZEAREN GAÑEAN

NOELA

Bi esposak zirenean

borda xarrean sarthu,

ahalik hobekiena

bazuten gerizatu.

Biharamunean beha

zeudezela tristerik,

erditzeko orena zen

herstu uste kaberik.

Illhargiak zuenean

egin bide erdia,

seme ederraz erdi zen

Birjina Ama garbia.

Hargatik etzuen galdu

Birjinen ohorea:

ezeñ mundantzarik gabe

egin zuen Semea.

Emagiñaren etzuen

niola ere beharrik:

zerengatik ez baitzuen

sentitu dolorerik.

Bulharra zitzaion betan

mirakuluz ethorri:

edoskitzera zioen

eman bere Haurrari.

Amak ase zuenean

eta ungi unhatu,

denborak ziotsan bezain

ungi zuen troxatu.

Manjaterean pausatu

zuen lo egiteko:

ezen berze sehaskarik

etzuen emateko.