Gure txakurrari
Aste ontan Txirritak jarriyak

          1

Txakurrarentzat jarri

biaitut bertsuak;

etzeuzkiyen nagiyak

anka ta besuak;

gaxua etzuten egiñ

bere gurasuak

munduan pasatzeko

egun erosuak.

          2

Txakur bat galdu zaigu,

izena du Xaxpi,

aren gañian esan

biar ditut itz-pi:

luzaruan kabiyan

egon gabe gaizki

bateonbatek tiroz

illko zuen noski.

          3

Petxua ta bizkarra

zauzkiyen legunak,

oraindikan bagera

aitatzen degunak;

bukatu dira aren

munduko egunak,

ura zitala zan baño

baditu lagunak.

          4

Pena daukagu bera

etxetik juana,

fameliya guziyak

maitatzen zuana;

iñork billatzen badu

ekarri gugana,

pagatuko diyogu

merezi duana.

          5

Eizetikan etzuen

janikan igualtzen,

baño bai baratzatik

olluak bialtzen;

orañ lasai dabiltza

landariak galtzen,

oiek daukate poza

ez bada azaltzen.

          6

Guretzat etzan bera

txarra izanduba,

ongi gobernatuta

zegon gizenduba;

zartu baño lenago

utzi du munduba,

amaika sator beltzi

bizitza kenduba.

          7

Perro samarra zala

aitortzen det egiz,

ezin ikusi zuten

jende askok begiz;

bi bider egondu da

kolpatuta arriz;

biri ortan etzaie

aterako berriz.

          8

Bi edo iru aldiz

kojo egondua,

bi belarriyak eta

isatsa kendua;

gorriyak ikusita

utzi du mundua,

gaxtua bazan ere

ederki ondua.

          9

Gaxua diru-truka

ez genduen saldu,

aiñ gutxi astinduta

kanpora bialdu;

patenta pagatu zan

egunian galdu;

orantxe etsi degu,

etzaigu azaldu.

          10

Kalte ederra degu

zakur ura illa,

laxter bagijuazke

beste baten billa;

eztu preziso biar

eizian abilla,

ura bezelakua

atera dedilla.

          11

Bera gorrantza zan da

anka-puntak beltzak,

agiña fuerte eta

letagiñ zorrotzak,

isatsa kendua ta

belarriyak motzak,

larruzko trajia ta

ezurrezko ortzak.

          12

Orra amabi bertso

zakurrrari para,

amaika eskale xarri

eman diyo ikara;

asarretzen zanian

beltza zuen kara,

aiek daukate poza

illa baldiñ bada.

Bertsolariya,

[1931-11-15]