Txirritaren lendabiziko
bertso-lagunak

              1

Milla zortzireun irurogei ta

amalau urte urrian,

lenengo plazan kantatu nuen

nik Ernani'ko lurrian,

San Antonio deitzen diyogun

ermita baten aurrian,

lagunak alkar ixtimatuaz

lengo oitura zarrian.

              2

Joxe Migelek atera zuan

oso izketa leguna:

«Au da, gaztiak, prezisamente

guk egin biar deguna:

altxa dezagun San Antoniyo,

gaur da beraren eguna!».

Gaur Goiatz-txiki'n dago itxututa

orduko nere laguna.

              3

Orduko ango bertsolariyak

lau lagun giñan guziyak,

Ernani'n bertan bataiatuak,

barriyu ortan aziyak:

Joxe Migel da Erramun illak,

ni ta Juan Mari biziyak,

San Antoniok merezi du ta

eman zaizkagun graziyak!

              4

Irurogei ta amar bat urte

badaduzkat bizkarrian,

kargamenturik txarrena au da,

eziñ utzi baztarrian;

anka batetik kojoka nabill,

reuma daukat ixtarrian,

baño baditut laguntzalliak,

ez nago modu txarrian.

              5

Gazte-gazterik asi nitzan da

orañdaño bitartian

zenbait umore eder jarri det

Kantabria'ko partian;

pixka batian ez naiz aztuko

sartuagatik lur-pian,

nere aitamenak izango dira

beste larogei urtian.