EGUN-SENTIKO POZAK

O, zer gauz ederra dan

goizean goizetik

udaran jeiki eta

makill bat arturik

mendiyan ematia

jiratxo bat benik;

ezta munduan izan

ez orain t'ez lendik

orrek demaigun baño

poz aundiyagorik!

Ipar-aize leuna

likurtaz beterik

gure kolkora dator

lorien tartetik;

baxtar guziyak daude

intzez apaindurik,

urdiñ-urdiñ zeruba,

pipirrika txorik,

eguzkia-re parrez

Izazkun-gañetik;

maindire bat bezela

goronz arroturik

lañu txuri goiztarra

erreka zulotik;

jolasean amilka

iturritxo garbik,

emen arros pollitak

an krabeliñ gorrik,

nunai zori ona ta...

txar bat ez iñundik.

Onezkero gauz oiek

ikusi nitun nik

baldin ezpalirake

—t'ez det beste penik—

ni jekitzeko izango

gutxinaz amabik.