URRUNGAITZA

                Ameriketan idatziak

Gau-erdiya da; ezeren otsik

ez dabill nagon tokian,

itxasoa ta lurra lo daude...

logiro arnetsgarrian.

Amets, amets!... ez derizkiyot

orain esna nagonian

bezin eztiro al nezakenik

egin begiyak ixtian.

Izar, illargi, aize ta beste

leunkai onak batian

osatu dira maitagarrigo

ezin litezken zorian.

Txori gaxo bat orla paketsu

arki naizen bitartian

bere negarrak arindu nayaz

nere kupitasunian

arnoriyozko penak kantatzen

ari zait aldamenian.

Gau ixill eder zoragarriya:

ain girotsu zaudenian...

zer misteriyo gordetzen dira

zure kolko pozgarrian?;

zer dira berriz gordetzen, Jauna,

zer eskutamen aundi, an...

egunez baño bertago dagon

zeru garbi zabalian?

Lur ontan iñoiz izan nezaken

aldirik egokinian,

orain, biotz ta begirakuna

jasorik dauzkatanian,

oroitz ugari piztutzen dira

izar txuri bakoitzian.

Izar politak, zuek zerate

pozez bizi nitzanian

ikusitako argi ber-berak

Euskal-erriyen gañian;

zuek zerate andik urruti

narabillen garayian

laguntzallerik oben-obenak

nere bakartasunian...

              * * *

O, zenbat oroitz ernetzen diran

nere biotz barrenian

iñoren ots ta karraxi latzik

entzuten ez dan gaubian!

                                Habana-n 1904-ko urtean