ERESDUN

                Abeslari bikaña dan nesk'aratz bati

Ez da soiñ eder aundiya duten

    zenbait mirabe bezela

arrokeriyaz bere burua

    erakusten dabillena;

mendilar-pean gorderik dagon

    loretxo baten antzera

orri gutxi ta likurt asko-dun

    lore-biziya da bera.

        Intzez apaindutako

            landare gaztia

        gezur gabeko biotz

            on baten jabia,

        abeslari bikaña,

            jator, egokia...

        Esperentxu, zu zera

            bigarren Talia.

Lendabiziko intziriya zuk

    amatxoren magalian

egin zenduan ama muxuka

    eziñ ase zan batian:

geroztik ala beti maitaro

    amaren aldamenian

igaro dezu mundu guziya

    agur ta txalo tartian.

        Gau askotan eretsu

            ari zeranian,

        denok zuri entzuten

            pozez gaudenian

        esan genezaguke

            ala zaudenian

        aingeruen bat ote

            dezun barrenian.

Illunabar ta gau ixilletan

    erretxinol bat kantari

asten danian egoten gera

    entzuten gogoz berari;

bañan iñolaz ez du kantatzen

    txori ark zuk bezin ongi

eztarritxoan dauzkatzulako

    baten ordez milla txori.

        Naiz parrez egon eta

            naiz egon mintsua

        beti suspiriyoka

            zure kolkotxua;

        penaturik urrungaz

            ari dan usua

        dirudizu kantari

            astean;... gaxua!