IRUKOITZ

        Basojaun, Maitagarri ta Euskaldunak

                I

Gau illun batez ari danean

    ekaitz-eraso larria,

durunbaz turmoi amilkorra ta

    txistuka berriz aizia,

ez da Basojaun besterik iñor

    ekaitz beltzaren jabia,

au da banatzen darabillena

    jazar ikaragarria.

        Jaun zatilari onek

            gudalaria-ri

        garaiz ematen dio

            bere indar ori;

        argatik euzko-tarrak

            izan dira beti

        asarretu ezkero

            motzen bildurgarri.

                II

Emengo saroi, erreka-txoko,

    itur-goi kerispietan,

asnas leguna banatzen dabil

    illunabar ta goizetan;

biotz-esnale maitagarriya,

    baldin bagaude neketan

bere laztanez osatzen gaitu

    lotordu girotsuetan.

        Paketasun gozoen

            ipartxo biguna

        Maitagarri ori da

            ematen diguna;

        intza guri-gurizko

            iturri kutuna,

        gorrotoaren suak

            itzaltzen dituna.

                III

Aldiz dalarik Basojaun bezin

    kopet illunkor zimurra

euskaldunak du Maitagarri-ren

    biotz paketsu xamurra;

gogo beroaz artutzen daki,

    maitaturik bere lurra,

gerraldietan burni zorrotza,

    pake denboran atxurra.

        Maitagarri on eta

            Basojaun suarra,

        gorde zazute biyak

            euskal-erri xarra;

        eman, eman gogotik,

            eman guri bada

        biotzian poza ta

            besotan indarra!