AMERIKA

                New-York-en negoala idatziak

Euskal-erriko baxtar maitetik

Yanki-tar oien aldera

zorigaiztoan etorri nitzan

ez dakit zer egitera;

obe nuala derizkiyot nik

beste geyagon antzera

iritxi eta berialaxe

jiratu banitz ostera.

Uste txoro bat izanik eta

ametsa munduko dena

au da gizonak egin lezaken

ametsikan ametsena;

gogo beroak demaigun egaz

iritxi nai gendukena

gezur pollit bat besterik ez da,

utsa gure sinismena.

Urruti dauden gauz aiek beti

intxaur alien modura

bakan izanik artzen oi dute

pilla galantan itxura;

Ameriketan zorion guzik,

Ameriketan au t'ura,

gero... ezer ez bertaratzian

ainbeste gauz dan lekura.

Lotsagarrizko uztarripean

goiberaturik buruba

lur ontan iñork ezin lezake

atera bizimoduba;

alper-alperrik naiko du batek

lanez osatu diruba

baldin ezpada atzapar eta

moko zorrotz-dun miruba.

Beren aukeraz egiña izanik

oien neurri-gai dana

ara legetzat oiturak men

ipiñi-ta darukana:

«eman garayan, arra bat eskas,

artzeko danian, kana,

etxeko gauzak beretzat eta

auzokuak erdibana».

Baserri-txakur goseti batek

eskean dabillenari

gogor ekiten diyon bezela

oiek ere gu-tarra-ri

bildur izanik zerbait kentzera

ote datorren berari

naiz eskalea ez izan arren

erasotzen diyo sarri.

Ez det esan nai Ameriketan

ez dala beste lekurik

iya bat bere lurrean beziñ

doatsu bizi leikenik;

Mexico, Cuba t'Argentina-ko

zelai aunditan oraindik

bertakoentzat ez dago gaizki

itzegiteko biderik.

Gazteak: baldin zeren buruba

maite badezute zerbait

etzaiteztela onuntz etorri,

zuazte berago albait;

emen ainbat itz gezurrezko ta

emen aña «O, yes, olrait»

entzun gabe an zuen sariya

artuko dezute noizbait.