OTAÑORI

                Bere «Artzai-Mutilla» irakurri ta ondorean

Pello, aspaldi onian

ixillik negoan,

ixillik... baña ez aur bat

amaren kolkuan

egoten dan antzera

lo bete gozuan,

baizik indar gutxi-dun

aitona neguan

legoken bezelaxe

sukalde txokuan

aritz, lizar ta pago

zatiyen onduan.

Baña zerbait bear da

arturik lenguan

zure lore-dun goititz

sorta bat eskuan

bere likurt ezeak

alaitu ninduan.

Begiraturik sortan

txukun ipiñiak

ainbeste krabeliñ ta

alako liliak,

esango nuke, Pello,

beroien orriak

dirala Maritxu-ren

ezpaiñtxo gorriak

eta Maitagarri-ren

lum'arro txuriak

egoak astinduta

zerutik botiak.