Gure Salbatzaillearen
Pasioneazko Meditazioneaz,
hartarik hainitz afekzione
suerte atheratzeko

BERROGOI ETA HAMEKAGARREN
KAPITULUA

        Lehen erran dudana gure Salbatzaillearen Pasionearen gainean on izanen da othoitz egiteko eta meditatzeko, eta gero bide hartaz desiratzen dugunaren eskatzeko; orai erakusiko dut nola handik hainitz afekzione suerte athera dezakegun.

        Gogo hartzen duzu (exenplutzat) gare Salbatzaillearen Gurutzefikamenduaren meditatzeko: misterio hortan bertzeen artean puntu hauk konsidera detzaketzu.

        Lehenik, nola IESU KRISTO Kalbarioko mendi gainera zenean jende eerabiatu hek hura furioski billusgorritu zuten, nola zathiz larrutu zioten azote zauriez arropei zitxeten haragi guzia.

        Bigarrenean, nola aranzezko khoroa burutik athera zioten, eta berriz buruan sartu ziotenean zauri ere berriak egin ziotzaten.

        Hirurgarrenean, nola marteillu kolpe handiz eta itzeez hura kruelki iosi eta iratxeki zuten Gurutzean.

        Laugarrenean, nola haren mienbro sakratuak ezin helaz itzeen sartzeko egin zitusten zilhoetara, ozar errabiatu hek halako borxaz estiraratu zitusten, non haren hezur guziak ilkhi baitziren ezin bere kroxkotik, eta konda baitzitesketen bat banazka.

        Bortzgarrenean, nola gure Salbatzaillea goititu zenean, zur gogor hartan gora, sostengurik etzuela itzeez baizen, haren zauri sakratuak handitu ziren eta garrastu ezin erranezko min eta dolore batekin, beheiti zioan gorputzaren pizuaz.

        Zure baitan nahi baduzu pitztu amoriozko sentimendurik puntu hautarik edo bertze horrelakoetarik, hekin gainean egin dukezun meditazioneaz enseia zaite iragaitera ezagutza batetarik bertze ezagutza handiago batetara behatzen duzula zure Iaunaren fingabeko ontasunera eta ekharri derautzun amoriora, hainbertze gauza zuregatik pairatu nahi izan duenaz gero: eta zenbatenaz ezagutza hura emendaturenago baita zure baitan, hanbatenaz zure amorioa ere emendaturen da haren aldera.

        Zure Iaun hark erakusi derautzun ontasun eta amorio infinituaren ezagutza hartarik errazki atherako duzu hainitz urrikimendu eta damu olde, zeren zure gaizki eginakgatik hanbatetan eta hain eskergabeki ofensatu duzun Iainko hura bera hanbat maneraz gaizki erabilli eta penatu izan dena.

        Zure atzartzeko Esperanzara, konsidera zazu hain Iainko handi batek ezarri duela bere burua hain ondikozko estatu hartan bekhatuaren hiltzeko, eta zure atheratzeko Satanen sareetarik eta zure hoben partikularetarik, zuri bere Aita Eternalaren baketzeko eta seguranzaren emaiteko harengana laster egiteaz zure behar guzietan...

        Allegeranza sentituko duzu iragaiten bazare haren penen konsiderazionetik hekin obren konsiderazionera; erran nahi da, gogoan sartzen baduzu hekin moienez borratzen dituen mundu guziaren bekhatuak, ematzen duela bere Aitaren kolera, ilhunbetako Prinzea ahalkhatzen duela, herioa hiltzen duela eta Angeru errebueltarien eta desterratuen kadirak bethetzen dituela.

        Bozkariotuko ere zaitu konsideratzeak, nolako bozkario handik hartu zuen Trinitate guziz saindu guziak, Andre Dana Maria Birjinak, eta bai hemen guduan hari den, bai zeruan loriaz gozatzen den Elizak.

        Zure erakhartzeko zute bekhatuen gaitzetstera meditatuko ditutzun puntu guziak hala ekharriko tutzu fin hunetara, non zinets dezazun zure Iaunak eztituela pena hek guziak pairatu, zure atzartzeko baizen zure inklinazione gaixtoen eta guzien gainetik geien nausitzen zaituenaren, eta haren Iainkozko ontasunari itsusiena zaionaren gaitzetstera.

        Admirazionean sartzekotzat, konsidera zazu ea ahal ditekeienz gauza miragarriagorik ikusteaz baino gauza guziak bizitzen dituen munduko Kreatzaillea hetiotzeraino darabillatela bere kreaturek, ikusteaz, diot oraino, guzien gaineko Maiestatea oinetan zapaturik, eta azken beheramendura egoitsirik, Iustiizia kondenaturik, Iainko baten edertasuna thuztatutik, Aita Eternalaren amorioa gizonek gaitzetsirik, kreatugabeko eta ezin ardietsizko argia ilhunbearen menera eroririk, loria eta doatsutasuna bera munduko desohore eta laido estimatutik, eta azken punturainoko miserian hondaturik?

        Zure Iaun doloratua urrikal dakizuntzat, haren kanpoko penen meditazioneaz lekhora, sar zaite gogoz konparazionerik gabe handiago diren bertzetan, zeinak baitire hura bere baitan barrena penatzen zutenak. Baldin lehenakgatik doloratzen eta damutzen bazare, mirakuillu lizate bertzeek erdira ezpaliazazute bihotza dolorez.

        IESUSEN arrimak ikusten zuen Iainkotasuna, orai zeruan ikusten duen bezala; ezagutzen zuen den ohore, den serbitzu guzia merezi duela; eta nola harengana eramana baitzen ezin erranezko amorioz, desira zuen hura kreatura guziek ohora eta serbitza lezaten bere indar eta ahal guziez.

        Hargatik hura kontrara ikusirik mundu guziaren neurrigabeko hobenez, gaizki eginez, bekhatuez eta hastiogarrizko gaixtakeriez hain harrigarriki ofensaturik eta laidoztaturik, orduan berean bera zegoen sekulan ezin kondatuzko doloreen puntadurez zaurturik eta iraganik, eta hanbatenaz barrenago eta bizikiago ukhiturik, zenbatenaz handiagoa baitzen haren amudioa eta desira mundu guziak hain gaineko Maiestateari ohore eta serbitzu eman liozon.

        Eta nola amudio eta desir haren handitasuna ezin sar baititeke nihoren ere gogoan, halaber ezta hel ditekeienik ezagutzera, zein handi eta zein doloros zen gure Iaun Gurutzatuaren barreneko aflikzionea.

        Geiago, nola kreatura guziak maiteago baitzituen erran ditekeien baino, bere amudioaren eredura neurrigabeko damua zuen hekin bekhatuez, ikusirik hek zirela kausa behar zirela harenganik apartatu. Ezen egundaino izan eta sekulan izanen diren gizon guziek egin zuten eta egin behar zuten bekhatu bakhoitzaz, zenbat ere aldiz nihork egiten baitzuen bekhatu bat, hanbatetan apartatzen zen gure Salbatzaillearen arimaganik, zeini baitzitxekon karitateaz.

        Apartatasun hanbatenaz dolorosagoa gorputzeko mienbroena baino bere kroxkotik eta leku naturaletik ilkhiten direnean, zenbatenaz arima, espiritu huts bat eta gorputza baino nobleago eta perfetago izanez, hargatik gaiago baitzen dolore hartzeko.

        Kreaturakgatik zure Salbatzatlleak pairatu zituen doloreetarik zorrotzena zen, dannatuen bekhatu guziakgatik bere baitan frogatzen zuena, ikusirik, harekin sekulan zein iunta ziteskeienaz gerostik, ordenatuak zirela sekulako penen pairatzera.

        Eta baldin arima bere Iesus maiteaz minberaturik gogoz aitzinago ioaiten bada, urrikalgarritzat haren baitan edirenen tu neurrigabeko penak ez xoilki egin diren, bainan oraino egin eztiren bekhatuakgatik; ezen ezta dudarik gure Salbatzailleak bere pena preziosen gastuz ardietsi deraukula, eta egin ditugun bekhatuen barkhamendua, eta eginen ginituenetarik begiratzeko grazia.

        Ene alaba, eztuzu eskas izanen bertze konsiderazioneez dolore hartzeko eta pairatzeko zure IESUS doloratuarekin; zeren ezta egundaino izan, ez eta sekulan izanen nahiz den arrazoinezko kreatura baitan dolorerik, hark bere baitan sentitu eztuenik.

        Munduko gizon guzien bidegabeek, tentagarriek, laidoek, penitenziek, eta gainerako atsekabe, hertsura, eta kontratasun guziek zorrotzkiago eta minkiago penatu zuten IESUSEN arima, hek egiaz eta eginez pairatu zitustenen arimak penatu ziren baino.

        Zeren Iaun guziz urrikalsu hark ongi xoil ikusten zituen hekin, ala gorputzeko, ala arimako penadura guziak buruko min arinenetik orrats baten zilhaduraraino, eta bere neurrigabeko karitateaz nahi izan zituen hek bezala pairatu eta bere bihotzean sartu.

        Ordea IESUSEN bihotz sakratua zenbat iragan zuten haren Ama guziz Sainduaren penek ezta nihola ere deklara dezakeienik: zeren Birjina sainduak bere baitan nola ere nahi den, eta zeren ere gatik nahi den, sentitu zituen gure Salbatzailleak berak pairatu zituen pena eta dolore guziak; eta haren dolorea Semearena bezain handit etzelarik, badarik ere etzuen izan neurririk.

        Eta halako Amaren dolore hek berek berritu ziotzaten Seme benedikatu hari bere barreneko zauriak, eta amorioz suztatuzko tragazez bezala, haren bihotza egon zen zaurturik eta iraganik. Erran baititeke haren bihotz urrikalsua hanbat erran ditugun eta bertze eztakiskigun kasik ezin kondatuzko penez bethea zegoenean, izan dela borondatezko penen amoriozko Ifernu bat, hura arima debot batek sinpletasun saindu batez izendatzen ohi zuen bezala.

        Zuk, Alaba, ongi konsideratzen baduzu, zer dela kausa dolore hek guziak pairatu zituen gure Iainko gurutzatuak, Salbatzailleak eta Iaunak, eztuzu aurkhituko zergatik hala egin duen, bekhatuagatik baizen.

        Handik klarki athetatzen da gureganik nahi dituen eta ahal derrakegun baino gutiago zor diotzagun egiazko eta beregaineko urrikalmendua eta eskerrak direla, hutsik haren amoreagatik damu izaitea zeren ofensatua den, bekhatuaren gaitzeritstea gaitzeritste paregabeko batez, haren etsaien eta gure inklinazione gaixtoen kontra agudoki peleatzea; arren gizon zaharra, eta haren obrak erauntsirik, eta gizon berria iauntsirik, gure arima Ebanjelioko bertuteen aphareilluaz beregin detzaguntzat.