Mihiaren ordenatzeko maneraz

HOGOI ETA LAUGARREN
KAPITULUA

        Behar handia da gizonaren mihia ongi ordena eta esteka dadin, ezen batbedera hagitz emana da haren utstera largo ioaitera eta gure sensuei ederetsiago zaisten gauzez solas egitera.

        Soberazko minzatzea sortzen da geienik superbiotasun iakin batetarik, zeinetaz gure buruari zinets arazirik hainitz dakigula, eta gure fuineko pensuetan lakheturik, enseiatzen baigara hekin sartzera bertzeen espirituetan gure maizegiko erranez, erakusteagatik hekin gainean nausi garela, gureganik ikhasteko mengoarik balute bezala.

        Hitz gutiz ezin deklara diteske hainitz hitzketetarik sortzen diren gaitzak.

        Hitzkeria da alferkeriaren ama, iakingaberiaren eta erhokeriaren seinalea, gaizki erraitetasunaren athea, gezurraren bide zabala, debozionezko beroaren hotztura.

        Hainitz hitzgiteak indar emaiten deraue pasione biziotsuei, eta handik heldu da mihia gero errazkiago eramaiten dela arduraz minzatzera zuhurgabeki.

        Etzarela largo hitz hainitz egitera, gogotik enzuten etzaitustenekin, unha eztetzatzungatik; eta orobat egizu gogotik enzuten zaitustenekin, zuhurziaren mugarriak iragan eztetzatzungatik.

        Begira zaite gogorki eta goraeki minzatzetik, zeren bata eta bertzea gaitzestekoa da, eta sobera burupetsu eta banalorios garelako seinalea da.

        Ez sekulan minza zutaz, zure eginez, eta zure ahaideez, lekhat premia hutsez baizen, eta hetaz minzatu behar bada, minza zaite ahalik laburkiena eta arinkiena zure egitzekoez. Iduri bazaitzu bertze bat sobera minzo dela bere buruaz, enseia zaite hartaz estima on baten hartzera, ordea ez egin hark bezala, bere hitzak atheratzen dituelarik bere buruaren humiltzeko eta akusatzeko gogoz.

        Ahalik solhas gutiena egizu zure lagunaz, eta hari ukhitzen zaionaz, hartaz ongi minzatzeko baizen okasioneak agintzen duenean.

        Minza zaite Iainkoaz gogotik, eta beregainki haren amudioaz eta ontasunaz, bainan beldurrez hortan ere huts egin dezazun atsegin har ezazu norbait bertzerik erneki enzuteaz hartaz minzatzen, haren hitzak zure bihotzean barrena gordetzen tutzula. Bertze solasez bezanbatean, hitzsoinuak xoilki io beza zure beharrietara, eta bego zure gogoa Iainkoagana alxaturik. Bada eta ezpada enzun behar bada minzo zaitzuna, aditzeko zer dioen eta hari ihardetsteko, ez egon hargatik gogoz zenbait begi olde aurtikhi gabe zerura, non baitago zure Iainkoa, eta miratu gabe nola haren handitasuna bethi beha dagokan zure beheititasunari.

        Piza zazu ongi erran gogo duzun guzia, mihitik athera dezazun baino lehen, zeren ikusiko duzu hainitz gauza dela, zeina on bailizate kanpora ezpazeneza. Geiago are abisatzen zaitut hobe lizatekeiela ixilik egoitea, orduan zure ustez erraiteko on ziren gauza hetarik beretarik geienak erran gabe, eta hori ezagutuko duzu hekin gainean gogoeta egiten baduzu solhas-ordua iraganez gero.

        Ene alaba, ixil-egoitea askar-leku handia da gudu espiritual hunetan, eta garaitiaren esperanza segura.

        Ixil egoitea da bere buruaz fida eztenaren eta Iainkoa baitan fidatzen denaren adiskide maitea eta leiala; hura da orazione sainduaren begiralea, eta miragarriki heltzen zaiku bertutei iarraikitzen.

        Ohi zaitezintzat ixil egoiten, maiz konsidera tzatzu sobera minzatzeak dakhaskeien kalteak eta perillak, eta ixil egonak egiten dituen ontasun handiak. Duzun amorio bertute harentzat, eta (hartan ohi zaitezingatik) gaizkirik eztenean ere minzatzeaz, baldin ordea zure ixil egonak kalterik ekhartzen ezpadu edo zuretzat edp bertzeentzat.

        Hartarakotz on izanen duzu oraino jend'artetik urrun izaitea, eta gizonen konpainiaren orde izanen duzu Angeruen, Sainduen eta Iainko beraren konpainia.

        Azkenean orhoit zaite hartu duzun guduaz, zeren ikusirik zer behar duzun hartan egin, soberaniazko hitzen utsteko borondatea ethorriko zaitzu.