Bekataria, biurtu zaite zenbat lasterren Jangoikoagana,
ta ez luzetu penitenzia gerotik gerora.

        Eccli. cap. 5, v. 8.

IRAKURLEARI

        Irakurle bizkaitarra, ona emen zeure eskuetan ta zeure euskeran Axularren libru famaduna. Euskaldunen Zizeronen izenaz izentaturik eta aitaturik ibilli da beti Axular; bada Aita Larramendi euskaldun guztien maixuak diñolez (P. M. Larramendi Diccion. Triling. fol. xxv), bere euskerea da ederra, nastu-bagea, uts-garbia ta ugaria; baieztu ta erakusten ditu egiak Eskritura, Elexako Aita Santu, gertaldi, antz-irudintza adigarri argiakaz; agertzen ditu bekatuak biziro ta argiro euren ezaintasun itsusi baltz guztiaz. Beragaitik diño, euskaldun guztien eskuetan ibilli bear leukela libru onek.

        Au onela izan arren, euki ditu libru onek non edo an lengo denporetan bere ekatxak, bere zerak: onetarako bidea emon eban, bear etzirian persona errespetagarriak aotan artzeak, euren utsak agertzeak, eta beste makiña bat gauza, ixilik igaro, estaldu ta gorde bear zirianak, zabaltzeak. Dirianak albaitenez garbitu dira oraingo onetan; batez bere, ogeta amakagarren kapitulutik berrogeta laugarrenagiño laburtu dira gauza batzuk, beste batzuk kendu ta beste asko eransi ta geiagotu, uste izanik konbeniko ez jakela era guztiko personai; ta bere irakurtzetik on baño, kalte geiago etorriko lekikielako gazte askori, len legez geldituko balira.

        Libru onetan aitatzen dirian Eskritura Santa ta Doktoreen esanak, eztira betibere berbatik berbara euskerara biurtu, iruli ta aldatu, zerren euskereak eta beste berbakuntzak euren esaera ta berbaegikune banaak, bakarrak ta berezkoak dituez. Zitak edo deierak zuzen edo oker ete dagozan ikusteko astirik euki eztot, eta doaz lengo erara, baña ifini, izentatu ta aitetu baga ze lekutan edo librutan dakartden Dotoreak aek gauzak, sentenziak ta esanak: bada askori asko eragozten deutsee irakurteko jarraian, baldin idoroten badituez malla artean. Euskeran, egin dot alegiña Bizkaikoari jarraitzeko; baña zelan Kolejio onetakook ain laster gabiltzan Bizkaian zein Gipuzkoan, Araban ta Nafarroko berba egikune ta itzkuntzetan, utsen batzuk idoroko dozuz, ta orduan, ito egizuz ixilik, ta irunsi epetasunaz zeure artean, oñon baga.

        Beinik bein irakurri egizu gogo onaz; ta beronegan arkituko dozuz zia eragingilleak, argi argitsuak, akullu zorrotzak ta egia indartsuak, biztu, mugitu, atera ta irazartuteko zure arimea, baldin zeure adu ta zorigatxez bazatzaz lozorroak arturik ta gogorturik bekatuzko egotaldi arrigarrian. Onetarako eskatu egiozu Jangoiko gauza on guztien iturri ta emolleari bere argia, bere eskua ta bere grazia; ta, bide batez, eskatu ta erregutu egiozu, arren, biokaitik. Ta onenbestegaz: Agur.