OHORE LABORANTZARI

Munduan oi! zein eder den

Ohorezko bizia,

Guziz laborariaren

Lanak irabazia!

Hark du orai, nola lehen

Hazten mundu guzia.

Laborantza gauza handi

Eta botheretsua!

Hartan da lanean ari

Jainkoaren eskua,

Gizonaren eskuari

Berma dadin lotua.

Ez balitz laboraririk

Hits lagozke bazterrak;

Ez liro gauza handirik

Eman alhor alferrak.

Hiritarra, hik segurik

Zer jan hezaken, errak.

Bizitzeko behar diren

Gauza lehen lehenak,

Bihi, fruitu, zer-nahi den,

Oilo, abre gizenak,

Jendeak laborarien

Eskutik ditu denak.

Orhoit gaiten arno hori,

Aihenaren odola,

Edaterat nork orori

Ematen duen hola.

Jakin gabe ez da sori

Edatea nihola.

Laborari etxetan den

Hauk haur eder lerroa!

Zangar lodi, gorphutz lerden,

Larru garbi sanoa;

Aita ama leialen

Ondorio gozoa.

Laboraria lanean

Egunaz da nekhatzen;

Bainan gero arratsean

Familiaz gozatzen.

Gabaz aise da ohean

Goizeraino lokhartzen.

Igandez, Eskualherrian,

Eder laboraria!

Elizan, kantaz lorian;

Plazan, pilotaria;

Xahartu 'ta, jar-harrian

Juje 'do xaxaria.

Laborantzari ihesi

Hanbat seme alaba,

Ai! ondikotz, baitoazi

Toki arrotzetara;

Alhorrak larre 'ta sasi

Hara han daiten bara.