ASTO BAT ERRELEKIEKIN

        (1864)

                Aire zaharra

Asto bat kargatua erreleki sainduz,

Triki triki bazoan panpalina soinuz.

Jendea, erreleki hoieri inguruz,

Zeinatuz paratzen zen  ukhurturik buruz.

Ohore hoi astoak beretzat zadukan;

Ez zuen egundaino holakorik ukhan.

Jendeen agur hoiek ikhustearikan,

Irrintzinaz hasten da, lorian, jauzikan.

Norbeit, ohartuz horren atrebentziari,

Oihuz hasi zitzaion: «Ai! zer astoa hi!

Ez gaituk, ez, agurka hiri buruz ari;

Bainan hik bizkarrean deramakanari».

Zenbat den bazterretan asto horren pare!

Zeren diren aberats baitute ohore!...

Aberatsak, hartzekotz ohorea bere,

Behar luke diruaz bertzerikan ere.