ANDREDENA MARIA PILHARREKOA

Eskualdunek, o Birjina Maria,

Amodio, ohore dautzugu.

Zein zaren on, puxant, miragarria,

Nork sekulan aski erranen du?

Eskualduna zure arbasoekin

Jende zela diote denboraz;

Zure odol bereko gare egin

Zure Seme Jesusen odolaz.

Gure Ama zarela orhoit zaite

Gurutzetik Semeak emana.

Zure haurrak hain gaitutzu gu maite,

Zu baitzare Jainko baten Ama.

Mundu huntan oraino zinelarik,

Gureganat hunat zinaizkigun;

Eskualdunak lehen lehentarik

Zuk gintutzun athera fededun.

Santiago, zure Apostolua,

Gu salbatzen zinuen lagundu.

Zuk orduan utzi Pilhar saindua

Saragoitzen ohoratzen dugu.

Pilhar hortaz, gure Ama maitea,

Nahi duzu berma gaiten zuri,

Gogor eta azkar gure Fedea

Izan dadin harri hoi iduri.

Hemezortzi ehun urthe baditu

Fedearen gutan landatzeak;

Orai arte leial gaizko gelditu,

Gu fededun nahaste gabeak.

Eskualdunei Fedea khendu nahiz,

Etsai gaitzek gaituzte hertsatzen.

O Maria, zu gure alde jarriz,

Deusek ere ez gaitu lotsatzen.

Gure zuzen lurrekoak galdurik,

Oso dugu bederen Fedea:

Eskualduntzat ez da ezaguturik

Gutartean sinheste gabea.

Othoi, lagun gaitzatzu, o Maria,

Gure behar ordu guzietan,

Osagarri, ontasun, familia,

Zerurako gure urhatsetan.