LIX. KAPITÜLIA

Jinkuatan beraurtan gure esperantxa eta konfidantxa oro ezarri behar dügüla.

        1. Zer da Jauna ere, bizitze huntan, düdan konfidantxa edo zuñ da ene, zeliaren pian ageri diren gaizetarik, konsolazionerik handiena?

        Etzireia zü, ene Jinko Jauna, müga gabezko miserikordia dadükazüna?

        Nun untsa izan niz, zü gabe? Edo nuiz gaizki izan ahal niz, zü eneki züntüdano?

        Nahiago nüzü praube izan, zure amurekatik, eziez aberats zü gabe?

        Haitatzen dit lehenago lürrian zureki bedejant izatia, eziez zü gabe zeliaz gozatzia. Nun ere beitzira, han düzü zelia, eta nun ere ezpeitzira, han heriua eta ifernia.

        Ene desira zütan diagozü, eta hori dela kausa zure unduan igorri behar zitit, ene hasperenak, ene oihiak, eta ene othoitziak.

        Ihurtan hitz batez enitezü osoki fida, ene behar ordietan, phüntianago sokhorritü izateko, eziez zütan zihaurtan, ene Jinkua.

        Zü zira ene esparantxa, zü ene konsolazalia, eta gaiza orotan enetako leialenik zirena.

        2. Orok nurk beria txerkhatzen die: zük ene salbamentia, eta ene profeitia baizik eztüzü nahi, eta oro hunialat ützültzen deiztadatzü.

        Zunbat ere hanitx gisatako tentazionetara, eta gaitzetara eizten beinaizü juaitera, hori oro ene profeitütako egiten düzü; zeren hanitx gisaz kostümatü beitüzü maite dütüzünen borogatzia.

        Eta hala borogatzen naizünian, eztüzü gütiago behar maithatü, eta laidatü izan, eziez zelüko konsolazionez bethatzen banündüzü.

        3. Zütan arren, ene Jinko Jauna, ene esparantxa oro ezarten dizüt, zuri hersatzen nüzü: zureganat igorten zitit ene doloriak, eta phenak oro: zeren zütarik kanpo, ikhusten dütüdan gaizak oro, flakü, eta khanbiakor edireiten beitütüt.

        Ezi adixkide hanitxek eztizie profeitürik emanen, ez ajütari azkarrek sokhorririk, ez konsellazale zühürrek ihardeste hunik, ez jakinsien libriek konsolazionerik, ez zunbait gaiza preziatük soltatzerik, ez lekhü apart, eta begien eger direnek segürantzarik: zük zihaurk ürgaizten, sokhorritzen, azkartzen, konsolatzen, eskolatzen, eta begiratzen ezpagütüzü.

        4. Ezi bakiaren, eta dohatsütarzüaren jardiets erazitzeko, hun direla üdüria dien gaizak oro, ezdeus dütüzü, zü gabe, eta eztizie egiazko untsa izaterik batere emaiten.

        Zü zira arren huntarzünen ororen azken müga, bizitziaren goratarzüna, eta jakite ororen zola gabe den barnatarzüna: eta zütan, gaiza ororen gañetik, esparantxa ükheitia düzü, zure zerbüxtarien konsolazione ezinago indartsia.

        Zuri diaudetzü ene begiak, zütan fidatzen nüzü, ene Jinkua, miserikordia ororen aita.

        Saintü eta benedika ezazü ene arima, zelüko benedikzioniaz, amurekatik zure egongü saintü bat, eta zure gloria eternalaren jargü bat, gertha dadin, eta zure handitarzünaren tenpluan deus eztadin ediren, zure majestatiaren begiak ofensa ditzakianik.

        So egidazü, zure huntarzünen handiatarzünaren, eta zure miserikordien hanitxtarzünaren araur, eta zure zerbütxari praubiaren, hürrün heriuaren itzalaren herrian desterratürik daguenaren, orazionia entzün ezazü.

        Estal, eta begira ezazü zure zerbütxari txipiaren arima, bizitze gastatü hunen hañbeste perilen artian; eta zure graziaren lagüntziareki, gida ezazü bakezko bidiaz argitarzün eternalaren gozameniala. Hala biz.

HEREN LIBRIAREN AKABANTZA