XIV. KAPITÜLIA

Jüdikamentü temerariuari ihesi egitiaz.

        1. Zihaurganat begiak ützül itzazü, eta gogua emazü, besteren obrak jüdika eztitzatzün.

        Besteren jüdikatzian, gizona banoki triballatzen da eta ardürago hüts, eta bekhatü benial egiten dü: bere büriaren jüdikatzian aldiz eta xehe ikertzian bethi abantalluski triballatzen da.

        Gaizak bihortzian dütügün bezala, hetzaz ordinariozki gure jüjamentia ekharten dügü: ezi gihauren amurio propi hütsiak, egiaz jüjatzia ehiñera gal erazitzen deizü.

        Jinkua baliz bethiere gure desirküntiaren intenzione xahia, ezkinteke hañ ehiñera nahas, besten gure sendimentien kuntre juaitiaz.

        2. Bena ardüran zerbait gihaur beithan gorderik bada, edo kanpotik jiten zaizü, zuñek bereganat thiratzen beikütü.

        Hanitxek, egiten dütien gaizetan, bere büriak gordallüz txerzatzen dütie jakin gabe.

        Üdüri da orano bake hun batetan daudiala, gaizak hen gogara juaiten direno: bena nahi eztien bezala heltzen badira, berahala sütan jarten dira eta tristetzen ere bai.

        Aski ardüra aharrak jaikiten dira adixkiden, eta herritarren, relijiusen, eta deboten artian, sendimentü batetako eztirelakoz.

        3. Kostüma zaharra nekez ihurk eizten dü, eta eztü plazerik hartzen, berak ikusten dian beno hürrünago juan erazi dezen.

        Zure arrazun gañen, edo adrezian haboro bermatzen bazira, eziez Jesü Kristen berthütiari zor düzün obedienzian, bekhanki eta berant zirate gizon argitü bat, zeren Jinkuak nahi beitü arima osoki haren pian jar dadin, eta arrazu ororen gañetik, amurio süz bethe batez goiti dadin.