VIII. KAPITÜLIA

Jinkuaren aitzinian bere büriaren xarretako igaren erazitziaz.

        1. Mintzatüren niza ene Jaunari, hauts eta errhauts baizik enizanen gañen? Deus haboro ene büria etxekiten badüt; haur zirela zü, berhala ene kuntre, eta ene inikitatiek egiazko jakilegua bat ekharten die, eta haren kuntre enaite juan.

        Bena nihauren büria büria xarretako, eta ezdeus batentako hartzen badüt, nihauren pheretxü propi orotarik bilaizten balin baniz, eta nizan bezala erhausten baniz, badikezüt zure grazia ajütari, eta zure argia ene bihotzialat hüllantüren düzü: eta zunbat nahi beita txipi den nihauren düdan pheretxia, ene ezdeustarzünian ithoren, eta galdüren düzü sekülakoz.

        Han erakusten naizü nihauri, zer nizan zer izan nizan, eta zer phüntütara jin nizan: zeren ezdeus beiniz, eta ezpeinekian.

        Nihauri eitzia baniz, haur nizala ezdeus, eta oro flakezia: so lehiatü bat aldiz egiten badeitazü, berhala azkartzen, eta alagrantzia berri batez bethatzen nüzü.

        Eta untsa estonatzen nüzü, nula hañ thenpora llabürretan solajatzen, eta hañ eztiki besarkatzen naizün, ni nihauren pheziak bethi behera bulkatzen naiana.

        2. Hori zure amuriuaren obra düzü, zuñ nik deus egin bage, eneganat lehenik jiten beita hañbeste beharretan sokhorritzen naialarik, phasü gaixtuenetarik ere begiratzen, eta, egiaren erraitera, ezin khunta ditakian gaitzetarik soltatzen naialarik.

        Nihauren büriaren gaizki maite ükhenez, nihaur galdü izan nüzü; eta zure zihauren txerkhatzez eta xahüki maithatzez, zü ediren zütüt, eta nihaur ere bai, eta zureganako amuriuak, nihauren ezdeustarzünian, barna beno barnago sar erazi nizü.

        Zeren zük enetako, o ezinago ezti zirena, nik merexi beno haboro huntarzün beitüzü, eta nik esparantxa ükheitera, edo zuri galthatzera bentüra neintian beno hanitxez haboro.

        3. Benedikatü zirela, ene Jinkua; zeren, zunbat ere huntarzünik batere ezpeitüt merexi; haregatik, zure largo, eta hun izate müga gabiak thayk ezpeitü seküla hartzen, ezagützerik kharreiatzen eztianer ere, eta zureganik hürrüntü direner hunki egiteko.

        Ützül gitzazü zureganat, amurekatik ükhen dezagün ezagütze, izan gitian ümil, eta debot; zeren zü beitzira gure salbamentia, gure berthütia, eta gure azkartarzüna.