XIV. KAPITÜLIA

Behar diela Jinkuaren jüjamentü estaliek lüzaz phezatü izan, gihauren obra hun ustek ürgüllütsü erazi ezkitzen amurekatik.

        1. Entzün erazitzen deiztadazü, Jauna, zure jüjamentiak, irurziri herots bat bezañ azkarki; ene ezürrak lotsaz, eta ikharaz bethatzen dütügü, eta ene arima izieri handi batetan diagozü.

        Baniagozü espantatürik, eta ikhusten dit, zeliak ere eztirela xahü, zure aitzinian.

        Aingürier pharkatü ezpadüzü, hen gaixtokeriaren ediren unduan, zer izanen da nitzaz.

        Izarrak zelütik erori dütüzü, eta nik, erhauts baizik enizanen gañen, zer esparantxa ükhenen düt?

        Obrak laidable zütiela üdüri zienak, erori izan dütüzü lekhürik aphaleniala, eta ikhusi zitit aingürien ogiaren jaliak, urdentako ziren magitxen, jatez plazer hartzen.

        2. Eztüzü arren saintütarzünik batere Jauna, zük zure eskia zihaurganat thiratzen badüzü.

        Eztüzü zühürtarzün profeitablerik, zure gobernia baratzen bada.

        Eztüzü azkartarzün hun denik, zük süstengatü gabe, eizten badüzü.

        Eztüzü xahütarzün segürik, zük hura begiratzen ezpadüzü.

        Eztüzü gure begiratzia deusentako ere hun, zure begira saintiak sokhorritzen ezpagütü.

        Ezi gihauri eizten bagütüzü, erorten eta galtzen gütüzü, zützaz aldiz bisitatiak bagira; jaikiten eta bizitzen gütüzü.

        Egia düzü, khanbiakor girela, bena zük fermotzen gütüzü, eta epheltzen girenian, zük berotzen gütüzü.

        3. Ala beitüt nik nihaurtzaz sendimentü ümilik, eta aphalik ükhen behar! ala beitüt ezdeus uste ükhen behar, dela zerbait huntarzünen üdüripen düdana!

        Ala beitüt nik, aphal beno aphalago jarri behar, Jauna, zure jüjamentien leze haniaren pian, zuñtan edireiten beitüt, ni besterik deus enizala, ezdeus eta ezdeus baizik!

        O phezü themañü gabia! o itxaso ezin igaraiten dena! zuñtan nihaurtzaz deus besterik ezpeitüt edireiten, baizik ere osoki ezdeus nizala.

        Nun date arren, ene gloriaren estalgünia? nun ene berthütian hartü nian konfidantxa?

        Banaloria oro iretsi izan düzü, zure nitan gañeko jüjamentien barnatarzünian.

        4. Zer dira gizonak oro, zure aitzinian? lürrezko phitxerrak bere egiliaren kuntre glorifikatüren direia?

        Gizon, zuñen ere bihotza egian Jinkuaren manü pian beitago, nula elhe banuetzaz ürgüllütsütüren ahal da?

        Mündiak orok ezin goratzen dizü, egiak bere pian aphal erazi diana; eta bere esparantxa fermoki Jinkuatan ezarri diana, eztüzü zotükatüren mündü ororen laidoriuegatik.

        Ezi laidazale hurak berak ezdeus dütüzü, eta bere elhen herotsa bezala, galdüren dütüzü, Jinkuaren egia aldiz badiagozü bethierekoz.