XIX. KAPITÜLIA

Fraide edo relijius hun batek egin behar dütian obretzaz.

        1. Fraide edo relijius hun baten bizitziak behar dü, berthüte orotzaz edertürik izan, amurekatik bere barnetik izan dadin, kanpotik gizoner üdüritzen zaien bezala.

        Eta arrazureki hanitxez behar dü barnetik izan berthütusago, eziez kanpotik üdüri beita: zeren Jinkuak gure barnia ikhusten beitü: eta behar beitügü, nun nahi beita giren, haren lotsa ezinago ümil bat ükhen, eta aingürü eli bat bezañ xahü haren aitzinian ebili.

        Egün bakhoitzkal arraberritü behar dügü gure deseñ huna, eta emendatü gure debozioniaren süya; egün lehenik hasten beikina bezala, salbamentüzko bidian sartzen.

        Erran behar deiogü ajüta nazazü ene Jinko Jauna, zihaurk eman deitazün deseñ hunian, eta zure zerbütxü saintian: emadazü grazia, egün behar den bezañ untsa has ahal nadin: zeren, orai drano nik egin düdanak, zpeitü deus balia.

        2. Hunkiaren egiteko bizitarzün handi bat ükhen behar dü (gure berthütian aitzina juaitiaren, eta boronthate hunaren araur), bide hartan aitzinatü nahi denak.

        Deseñ hunik, eta handirik hartzen dianak, hüts ardüra egiten badü: zer izanen da bekanki eta arhinzki hartzen dütianetzaz.

        Hanitx gisaz hargatik heltzen zaikü, gure deseñ hunaren üztia; eta gure obra hun kostümatietarik mendrenian hüts egitia, zerbait damü gabe nekez heltzen da.

        Jüstuen deseñ huna bermatzen da, lehenago Jinkuaren grazian, eziez beren zühürtarzünian: zeren zer nahi beita egiteko har dezen, Jinkuatan beitie bethi bere konfidantxa.

        Erran komün bat da, gizonak deseña hartzen diala, eta Jinkuak harez plazer diana egiten, eta eztela gizonaren bidia haren photerian.

        3. Debozione üsatia zunbait ordüz ihurk üzten badü, obra hun bat egin dezan amurekatik, edo bere anaiaren abantalla dela kausa, ehiñera gero arzara hartzen ahal dü.

        Bena arimaren debeiarzünez, edo laxükeriaz ihurk ehiñera eizten balin badü debozione hura, borogatüren dü, falta aski handi bat dela, eta damü hantik ükhenen diala. Gure iseiak zunbat nahi beita handi diren, hanitx gaizatan orano falta txipietara eroriren gira.

        Behar dügü hargatik bethi zunbait deseñ segürik hartü, eta prinzipalki, berhaztapogü handienak emaiten deizkien biziuen kuntre.

        Behar dütügü xehe txerkatü, eta konposatü gure barnian, eta kanpuan igaraiten diren gaizak: zeren konbeni beita gure profeitü ezpiritualaren, batzak eta bestiak xüxen izan ditian.

        4. Ezin bazite mementokal zure büriaren ezagützian sar, sar zite aments zunbait aldiz, eta gütienetik egünian behin, erran nahi beita goizan edo arratsen.

        Goizan har itzazü zure deseñ hunak, arratsen ikher ezazü zure kontzentzia, nulako izan diren egün hartan, zure hitzak, obrak eta phensamentiak: zeren heltü bada hanitxetan zure Jinkua eta proximo lagüna hetan ofensatü beitütükezü.

        Armak har itzazü gizon korajus batek bezala debriaren gaixtokeriaen kuntre, eta ehiñerago bridatüren dütüzü aragiaren enjogidürak oro.

        Etzaudiala seküla deus egin gabe, bena edo irakur ezazü, edo izkiriba, edo othoi mihiz, edo ezpiritüz, edo zerbait, komünaren hun denik egizü.

        Haregatik khorpitzaren triballiek ezagützereki egin behar die, eta orok eztütie hurak hartü behar.

        5. Komün eztiren gaizek eztie kanpuan erakutsi behar: ezi segürago da, gihauri so daudian gaizen segretki egitia.

        Gogua emazü hargatik, herebezti etziren komünaren gaizetan, eta zihaurenetan agüdo: bena zure egin bidiari so daudian gaiza manhatiak osoki eta leialki egin dütükezünian, thenpora haboro baratzen bazaizü, sar zite zihaur beithan, zure debozioniak galthatzen dian bezala.

        Eztitake oro gaiza batetan triballa:bena bata baten, bestia besten abantallusago da.

        Thenporaren untsa jitiaren araur, debozionen khanbiatziak ere plazer egiten deikü; zeren gozo haboro edireiten beitügü batetan besta egünez, eta bestetan astegünez.

        Batzen beharra dügü tentatü girenian, eta bestena bakian, eta phausian girenian.

        Batzetan gure phensamentiaren etxekitia dateke gure gogoko, triste girenian, bestetan aldiz Jinkuaren alagrantziaz gozatzen giratekianian.

        6. Besta handien jitiari, arraberritü behar dira debozione hunak, eta saintien sokhorria sü habororeki galthatü.

        Bestatik bestala hartü behar dütügü gure deseñ hunak, ordian mündü huntarik jalki, eta eternitateko bestan sarthü behar beikünü bezala.

        Hartakoz thenpora sainthü hetan behar dügü arrankürareki adelatü, debotkiago maneiatü, eta gure egin bidia oro hersikiago konplitü; berhala gure triballien soldata Jinkuaganik ükhen behar beikünü bezala.

        7. Eta lüzatzen badü guri haren emaitia, sinhets dezagün ezkirela aski untsa adelatü, eta eztügüla merexitzen orano gloria hañ handi, thenpora señalatian, gü beithan agertüren den hura: gitian arren iseia hiltziala hobeki adelatzera.

        Dohatsü da zerbütxaria (dio Lukas Ebanjelistak) zuñ bere bürzagiak jin datekianian iratzarririk edirenen beitü, segürtatzen zütiet bere huntarzün ororen gañetik ezar eraziren diala.