V. KAPITÜLIA

Eskritüra saintaren irakurtziak.

        1. Egia, ez elhen edertarzüna, eskritüra saintan behar da txerkatü.

        Egin izan den ezpiritü berian, irakurtü ere behar dü eskritüra saintak.

        Eskritüra saintan profeitia lehenago, eziez elhestaren goratarzüna behar dügü txerkatü.

        Hañ gogo hunez behar dütügü irakurtü librü debotak, eta simpliak, nula goraki, eta jakitereki egin izan direnak.

        Eztezazüla iskiribazaliaren famari sorik egin, ala jakite txipitako, ala handitako izan den; bena egiaren berauren amuriuak irakurzera erakhar zitzala.

        Eztezazüla galtha, nurk hori erraiten dian, bena gogua emazü, zer erraiten den.

        2. Gizonak igaraiten dira, bena Jinkuaren egiak bethi iraiten dü; Jinkua hanitx maneriaz mintzatzen zaizü ihuren berehezkeriarik egin gabe.

        Hanitxetan eskritüra saintaren irakurtzian, gure sobera jakin nahiak nahasten gütü; nuiz ere osoki enthelegatü, eta xehe ikhertü nahi beitügü sinpleki sinhetsi behar günükian gaiza.

        Nahi badüzü profeitürik jardietsi, irakur ezazü ümilitate, sinplizitate, eta fede oso bateki, nahi ükhen gabe jagoiti jakitus baten fama.

        Galtha, eta entzün itzazü gogo hunek saintien hitzak deus erran gabe, zaharren erranak etzaitzüla desplazent: ezi arrazurik gabe eztütüzü erran izan.