XXIII. KAPITÜLIA

Hiltziaren ardüra goguan ükheitiaz.

        1. Thenpora llabürretan barnen zurekilankuak egin dikezü; so egin ezazü, eia nula ziren zihaur beithan: egün gizona ageri da, eta bihar ez, eta begien aitzinetik jalkiz geroz, gogotik ere berhala jalkiten da.

        Ala beita gizonaren bihotza lanphüts, eta gogor: oraiko gaizer baizik eztezan goguarik eman, eta jin behar direnak eztitzan hobeki ikhus!

        Egün hil behar beitzünü bezala, gobernatü behar zünüke, zure obra, eta phensamentü orotan.

        Etzünüke hiltziaren lotsa handirik zure kontzentzia xahü bazünü.

        Hiltziari beno, bekhatier ihesi egitia hobe lükezü.

        Egün prest ezpazira, nula zirate bihar, biharko egüna eztüzü segür, eta zer dakizü, eia zuretako datekianez.

        2. Zer profeitü da, lüzaz bizitzia, hunialat aphür ützültzen bagira?

        Elas! bizitze lüze batek eztütü bethi gure faltak hertzen; bena bai ardüran emendatzen.

        Jinkuak baletsa, egün bakhoitz batez, untsa bizi izan ginen mündü huntan!

        Hanitxek hunialat ützüliz gerozko urthiak khuntatzen dütie; bena hobetü direla, hargatik ezta hanbat ezagün.

        Zunbat nahi beita ikharagarri den hiltzia, heltü bada damügarriago dükezü, lüzaz bizitzia.

        Dohatsü da, bere hiltziaren orena bethiere begien aitzinian etxekitzen diana, eta egün oroz untsa hiltzera adelatzen dena.

        Ihur ikhusi badüzü behinere hiltzen, orhit zite, bide beraurtarik behar dükezüla igaren zuk ere.

        3. Goizan uste ükhen ezazü, etzirela arratsiala heltüren.

        Eta arratsa jin datekianian, eztüzüla uste, biharümen goiziala heltüren zirela.

        Izan zite arren bethiere prest, eta bizi zite gisa batez, nun hiltziaz etzitzan uste gabian atzaman.

        Hanitx sübitoki, eta inprobistiki hiltzen dira, ezi Jinkuaren semiak, gütienik ihurk uste dianian, jin behar dü.

        Azken oren hura jin datekianian, beste sendimentürik ükheiten hasiren zira, zure bizitze igarenaz, eta dolore handi bat ükhenen düzü, zure ezaxolatarzün, eta laxükeria orotzaz.

        4. Ala beita dohatsü, eta abisatü, orai bizitzera iseiatzen dena, hiltzeko orenian ediren nahi lizatian bezala!

        Ezi mündiaren osoki mesperetxatziak, berthütetan juaiteko desirkünte süz bethiak, gaizen hunian ezarteko amuriuak, penitenziaren tribailliak, obedenziala berhala prest izatiak, bere büriaz kasürik ez egitiak, eta Jesü Kristen amurekatik zer nahi beita gaitzen soferitziak, emanen deie hiltze hun baten egiteko konfidantxa handi bat.

        Osagarritan zireno, hanitx obra hun egiten ahal düzü; bena eritü ziratekianian, etzikit zer eginen ahal düzün.

        Aphür eritarzünetarik hobetzen dira, orobat bidaje hanitxetan dabiltzanak, bekhanki saintützen dira.

        5. Eztezazüla konfidantxarik har zure adixkidetan, eta askazi hüllanetan, ez-etare gerualat igor zure salbamentia: zeren zük uste düzün beno lehen ahatzeren beitzira gizoner.

        Hobe da orai, ordia hun deno, bilkhüra egitia, eta zelialat zunbait obra hunen aitzina igortia, eziez besteren sokhorrian esparantxa ükheitia.

        Ezpalinbadüzü orai zure büriaren arrankürarik, nurk ükhenen dü gero zuretako.

        Orai dira memento ezinago preziatiak, orai dira salbamentüko egünak, orai da thenpora guretako hun dena.

        Bena elas dolü eragingarri da! eztezazün hobeki enplega thenpora, zuñtan bizitze eternala merexi ahal beitziniro!

        Jinen düzü ordia, zuñtan egün bat, edo oren bat desira beitziniro, hunialat ützültzeko, eta etzikit ükhenen düzünez.

        6. Eia bada ene maitia, ikhus ezazü, zuñen danjer handitik, eta zuñen lotsa ikharagarritik libra dirozün zure büria, orai lotsan, eta hiltziaren beldürrian bizitzen zirelarik.

        Iseia zite orai gisa batez bizitzera, nun hiltzeko orenian lotsa beno haboro alagrantzia ükhen ahal dezazün.

        Ikhas ezazü orai mündiari hiltzen, ordian has zitian Jesü Kristeki bizitzen.

        Ikhas ezazü orai gaizen ororen mesperetxatzen, ordian Jesü Kristeganat threbükü gabe juan ahal zitian.

        Orai penitenziaz gaztiga ezazü zure khorpitza ordian konfidantxa segür bat ükhen ahal dezazün.

        7. Ah erhua; zeren phensatzen düzü lüzaz biziren zirela, egün segürik batere eztüzünen gañen.

        Ala beitira hanitx, bizitze lüzian inganatü izan direnak, eta uste gaberik arimak khorpitzetarik jalki zaitzenak!

        Zunbatetan entzün düzü erraiten, halakua arma kolpü batez hil izan dela, hulakua itho zela, batak lekhü gora batetarik eroririk büria hautse ziala, bestiari jaten zelarik hatsa jalki zeiola, eta bestiak jokhatzen zelarik bere azken hatsa thiratü ziala.

        Batzak süyaz, bestiak armetzaz, bestiak üzürriaz, bestiak uhuñkeriaz mündü huntarik bestialat juan izan dira, eta hala ororen azkentzia hiltzia da, eta gizonen bizia, itzal bat bezala, berhala igaraiten da.

        8. Nur zützaz orhitüren da, zü hil ziratekianian, eta nurk Jinkua othoitüren dü zuregatik.

        Egizü egizü orai, ene maitia, egiten ahal düzüna oro: zeren ezpeitakizü nuiz hilen ziren, ez-etare zer hil unduan jarraikiren zaizün.

        Thenpora düzüno bil itzazü aberastarzün ezin hiltzen direnak.

        Salbamentiaren baizik eztezazüla phen mentürik üken, ez-etare arrankürarik, Jinkuaren gaizetaz baizik.

        Egitzü orai adixkidiak, saintiak uhuratzen, eta hen obrak imitatzen dütüzülarik; amurekatik bizitze huntarik jalki ziratekianian, hek egoite eternalian batzarre hun bat egin dizazien.

        9. Bidejant bat, eta arrotz bat bezala lürren gañen zure büria etxeki ezazü, eta mündüko egitekuetan axolik ükhen eztian bat bezala.

        Begira ezazü zure bihotza, arrankürarik gabe, Jinkuaganat goititürik; zeren ezpeitüzü egoite bethi iraiten dian bat.

        Harat zure othoitziak, eta egün oroz egiten dütüzün hasperenak eta nigarrak igor itzazü; amurekatik zure arimak, hil unduan, Jinkuaganat dohatsüki garaitia merexi dezan hala biz.