XLIII. KAPITÜLIA

Mündüko jakite banuaren kuntre.

        1. Ene semia, gizonen hitz ederrek, eta zorrotzek etzitzaiela hunki; ezi Jinkuaren erresoma eztiagozü, elhe erraitian, bena bai berthütian.

        Gogua emazü ene hitzer, zuñek bihotzaz süz, eta ezpiritiaz argiz bethatzen beitütie, dolümena erakharten, eta hanitx gisatako konsolazionia emaiten beitie.

        Eztezazüla jagoiti hitz bat irakur, jakinsiago, edo zühürrago zure büriaren üdüri erazitzeko.

        Iseia zite, zure biziuen hil erazitzera; zeren horrek haboro profeitü emanen beiteizü, eziez hanitx phüntü gaitz gizonen ezpiritiaz phenatzen dütianen ezagütziak.

        2. Hanitx irakurtü, eta ikhasi dükezünetik landa, behar düzü bethiere ohiko hatsarriala ützüli.

        Ni nüzü gizonari jakitiaren erakuslia, eta gizonak erakuts liruan beno, enthelegü hobiago baten txipier emailia.

        Ni mintzo nitzaiona bertan zühürtüren da, eta ezpiritüz hanitx profeitatüren dü.

        Ala beitira desditxatü, gizoneganik hanitx gaiza eztakienik jakin nahi dienak, axol handirik üken gabe, zuñ den ene zerbütxatzeko bidia!

        Jinen düzü thenpora, zuñtan agertüren beita Jesü Krist bürzagien bürzagia, aingürien Jauna, irakurtü dütien gaizen ororen entzüteko, erran nahi beita bat bederaren kontzentziaren ikhertzeko.

        Ordian khandera-argiz, Jerüsalame ikhertia izanen da, eta ülhünpian gorderik egon diren gaizak agertüren dira, eta arrazonementiak ixiltüren.

        3. Nik instantian goititzen dit ezpiritü aphal bat, eternitateko egia habororen enthelegiala, eziez hamar urthez eskoletan estüdiatü balü.

        Nik erakusten dit, elhen herotsik gabe, ustekerien nahaspillarik gabe, uhuriaren goratarzünik gabe, arrazunamentiaren debadiorik gabe.

        Nik erakusten dit, lürreko gaizen mesperetxatzia, presentekuetan ez goxorik hartzia, eternitatekuen txerkhatzia, eta gozatzia, uhurer ihesi egitia, eskandalen soferitzia, esparantxa ororen nitan ezartia, nitarik kanpo deusen ez desiratzia, eta gaiza ororen gañetik, ene, sü handireki maite ükheitia.

        4. Ezi nurbaitek, ni bihotz osoz maite ükhenez, zelüko gaizak ikhasi dütü, eta miragarri diren gaizak erraiten zütian.

        Profeitü haboro idoki dizü gaizen ororen eiztez, eziez gaitz eta gora direnen estüdiatzez.

        Bena batzer erraiten dütüt gaiza komünak, bester berheziak: zunbaiti eztiki agertzen niz miraküllietan, eta figüretan; beste zunbaiti aldiz, argiatarzün handi batetan, ene misteriuak erakusten dütüt.

        Librien lenguajia ororentako orobat da; bena eztüzü oro bardin jakinsützen; zeren ni beiniz egiaren barnian erakuslia, bihotzaren ikherzalia, phensamentien enthelegazalia, egitaten aitzina erazizalia, bat bederari emaiten düdalarik, nihauri untsa üdüritzen zaitan bezala.