LI. KAPITÜLIA

Obra aphaler ihurk estekatü behar diala gorenetara ezin heltzen denian.

        1. Etzauteke bethi, ene semia, berthüten desir süz bethian, ez-etare zelüko gaizen ezpiritüz ikhustiaren gradürik gorenian; bena behar düzü zunbait aldiz, bekhatü orijinalaren khozü gaixtua dela kausa, lekhü aphalaguetarat jaitsi, eta zihaurk nahi gaberik, eta debeiatzen zirelarik, egari bizitze gastatü hunen phezia.

        Khorpitz hilkor haur karreiatzen düzüno, borogatüren düzü, debeiarzüna eta bihotzeko phezütarzüna.

        Behar düzü arren ardüra, khorpitz huneki zireno, hasperen egin, aragiaren phezütarzüna dela kausa; zeren ezpeitzitake thaik gabe esteka, Jinkuaren ezpiritüz ikhustiari, edo gisa hortako obrer.

        2. Ordian hun dükezü zuretako, hersa zitian obra aphaler, eta kanpotikuer, eta alageraxe zitian egitate hunetan: egürüki dezazün, konfidantxa fermo bateki, ene jitia, eta zelüko bisita pazentziareki soferi dezazün zure desterria, eta ezpiritiaren idortarzüna: nik arzara bisita, eta erreustarzün orotarik libra zitzadan artio.

        Ezi ahatz eraziren deizüt zure phena, eta barneko phausiak goza eraziren zütüt.

        Hedatüren zitit zure aitzinian eskriptüraren edertarzünak; amurekatik, bihotza largatürik, has zitian lasterkan ene manien bidian.

        Eta erranen düzü; mündü huntako soferitzek eztie merexitzen gütan agertüren den beste mündüko gloria.