XXXIII. KAPITÜLIA

Gure bihotzaren khanbiakor izatiaz, eta Jinkuaren azken intenzione üken behar dügünaz.

        1. Ene semia, eztezazüla sinhets, orai züre beithan düzün desirküntia, sarri beste batetara khanbiatüren zaizü.

        Bizi zireno, nahi gaberik ere, erortoki izanen zira khanbiamentiari; gisa batez nun edirenen beitzütie, aldi batian alagera, bestian triste, orai bakian, gero nahaspillan; nuiz debot, nuiz debozionerik gabe, zunbait ordüz estudiuari emana, bestordian herabezti, orai phezü aurkhixe arhin.

        Bena zühürra, eta ezpiritüz untsa ikhasia gaiza khanbiakor horien ororen gañetik xüti dago, goguarik eman gabe, zer bere beithan senditzen dian, eta zuñ althetarik khanbiamentiaren aizia jiten den; bena haren ezpiritiaren intenzione osua dago nuntik zerbait profeitü idokiren dian, harek desiratzen dian azken phüntiala heltzeko.

        Ezi gisa hortan egonen ahal da bethi ohikua, deusetan okhertü gabe, bere intenzioniaren sua eneganat thaik gabe, hañbeste suertetako gaiza heltzen direnen artian, hedatzen dialarik.

        2. Gañeran, zunbatenaz, xahiago izanen beita intenzioniaren begia, hanbatenaz fermokiago irazarri hoien artian ihur ebiliren da.

        Bena hanitx gaizatan, intenzione xahiaren begia ülhüntzen da: ezi bertan ihurk so egiten dü, batzen zaion zunbait gaiza, eder, eta maithagarri zaioni.

        Ezi arraroki edireiten da bere txerkü propiaren beltzüratik osoki xahü denik.

        Hola nuizpait Judioak jin izan ziren Marta, eta Mariagana, ez solamentz Jesüsen amurekatik, bena orano Lazaroren ikhustiagatik.

        Xahatü behar dizü arren intenzioniaren begiak, amurekatik sinple, eta xüxen izan dadin, eta beste moianak oro beno haratago eneganat hedatü.