XXXIV. KAPITÜLIA

Maite dianaren gozoko dela Jinkua gaiza orotan, eta ororen gañetik.

        1. Haur dela, ene Jinkua, eta ene orua, zer nahi düt haboro, eta zer dirot dohatsiagorik desira?

        O hitz eztia eta gozatsia! bena Jinkua, eta ez mündia, eta mündian direnak, maite dütianarentako.

        Ene Jinkua, ene orua, enthelegatzen dianarentako aski da erranik; eta horrren ardüra arra erraitia hun, eta eder zaio maite dianari.

        Ezi zü hüllan zirelarik, oro maithagarri dütüzü: bena zü hürrün zirelarik, oro greugarri.

        Zük bihotza phausian ezarten düzü; zük bakia, eta alagrantzia emaiten dütüzü.

        Zük sendimentü hunak, gaiza orotan gañen, har erazitzen, dütüzü, eta zihaur orotan laida erazitzen: zü gabe deusek etzirozü lüzaz plazerik egin; bena deus maithagarririk, eta gozo hunetakorik izatekoz zure graziaren presentziaz, eta zure zühürtziaren gatzaz gazitü izan behar dizü.

        2. Zer eztü hun edirenen, zü bere gozoko zütianak?

        Eta zü gozatzen etzütianaren, zer izanen ahal da maithagarririk?

        Mündüko zühürrak, eta aragiaren gozuari jarraikiten direnak, zure zühürtzian galtzen dütüzü zeren han hanitx banitate, heben aldiz hiltze baizik ezpeita edireiten.

        Bena ageri düzü, egiazki zühür direla, zuri jarraikiten direnak, mündüko gaizak mesperetxatzen, eta erakhartzen dielarik: zeren banitatetik egialat, eta aragitik ezpiritialat igaraiten beitira.

        Hen gozoko düzü Jinkua, eta zer ere huntarzün kreatüretan edireiten beitie, oro bere kreazaliaren laidoriuetarat igaren erazitzen ditizie.

        Bena untsa, eta untsa hürrün da, krezaliaren gozokua, kreatürarenetik, eternitatekua, thenporarenetik, argi kreatü izan eztenarena, argi phiztü izan denarenetik.

        3. O argi bethi iraiten düzüna argi phiztiak beno gorago zirena, igorrazü zelütik, ene bihotzeko xokhuak oro ikhertzen ahal dütian iñhazia.

        Xaha, alagera, argi, eta phitz ezazü ene ezpiritia, bere photereki, alagrantziazko boztariuetan zureki estekatürik egoiteko.

        O nuiz jinen da oren dohatsü, eta desiragarri hura; amurekatik zure presentiaz asezia nazazün, eta ziren enetako oro orotan.

        Hura jin dakidan artio, eztüzü ene alagrantzia oso izanen.

        Orano (elas) nitan bizi düzü gizon zaharra, eztüzü osoki krüzifikatü izan, eztüzü erras hil.

        Orano ezpiritiaren kuntre, bazitizü desirkünte azkarrak, barnetik gerla egiten dizü, eta arimaren erresoma eztizü phausüz eizten.

        4. Bena zü itxasuaren photeriaren bürzagi beitzira, eta haren builtak ematzen beitütüzü, jalki zite, ajüta nezazü.

        Horrat hunat itzazü, gerla nahi dien jentiak, erhauts itzazü, zure indarraren photeriaz.

        Ager itzazü, othoi, zure miraküliak, erakutsazü zure besuaren indarra; zeren ezpeitüt beste esperantxarik, ez nurganat hersa, zureganat baizik, ene Jinko Jauna.