XX. KAPITÜLIA

Gihauren flakütarzünaren aithortziaz, eta mündü hunatko miserietzaz.

        1. Aithortüren dit, nihauren kuntre, ene gaixtokeria: aithortüren deizüt, Jauna, ene flakütarzüna.

        Hanitxetan gaiza txipi bat dükezü, ni bihotz gabetzen, eta tristetzen naiana.

        Hartzen dizüt boronthate, korajus izateko; bena tentazione txipi bat jin den bezañ sarri, hersidüra handi batetan edireiten nüzü.

        Gaiza erras xar den bat dükezü, zunbait ordüz, tentazione gaitz bat erakharten deitadana.

        Eta nuiz ere, senditzen eztüdan thenporan, uste beitüket, segür nizala aphür bat; ordian edireiten dizüt ene büria, aize txipi batez hüllañi goithürik zunbait aldiz.

        2. Ikhusazü arren, Jauna, ene aphaltarzüna, eta ene, bürü oroz, ezagützen düzün erorkor izatia.

        Ükhezü pietate, eta idoki nazazü lohitik, barna sar enadin, eta han eroririk, ihuntik ajütürik gabe, egon enadin.

        Horrek diztatzü ardüra lotseriak emaiten, eta nizü zure aitzinian ahalketzen; zeren nizan hañ erorkor, eta flakü, ene pasionen kuntre bühürtzeko.

        Zunbat ere ezpeitüt osoki emaiten baimentua; halarik ere phezü, eta greugarri zirazü, hen hersiki jarraikitia, eta hanitx nüzü debeiatzen hola güdükan bizitzez egün oroz.

        Hantik ene flakütarzünaren ezagütziala jiten nüzü; zeren hanitxez ehikiago sartzen beitira bethiere imajina, eta figüra itxusiak, eziez jalkiten.

        3. O Israel ezinago photerus ziren Jinkua, arima fidelen huniala erakarlia, so bat egizü zure zerbütxariaren phenari, eta doloriari, eta ürgaitz ezazü eginen dütian gaiza orotan.

        Azkar nazazü zelüko indarraz, beldürrez gizon zaharrak, erran nahi beita, aragi miserable ezpiritiaren pian orano untsa jarri eztenak, gañia har dizadan: zuñen kuntre güdükatü behar beitügü, bizitze miseriaz bethe huntan gireno.

        Elas nulako den bizitze haur! nun thürbürarzün eta miseria baizik ezpeita: nun oro lazoz, eta etsaiez betherik beitira!

        Ezi thürbürarzün, edo tentazione baten juaitiareki, beste bat jiten da, eta sordei dena orano, lehen etsaia untsa goithü gabe, bestiak saldoz jiten zaizkü egürükiten eztütügülarik.

        4. Eta nula ihurk maithatzen ahal dü, bizitze hañbeste kharatstarzün diana, hañbeste kalamitateren, eta miseriaren pian daguena?

        Bizitze ere nula deitzen ahal da, hañbeste heriotze, eta gaitz erakarten diana?

        Eta haregatik maithatia da, eta hanitxek hartan plazer hartzia txerkhatzen die.

        Ardüra mündiaren kuntre ihurk erraiten dü, inganazale, eta bano dela, bena haregatik nekez ihurk eizten dü, zeren aragiaren nahiküntek sobera gañia hartü beitie.

        Gaiza batzek haren maithatzera, bestek haren mesperetxatzera erakharten die.

        Mündiaren maite ükheitera erakharten die aragiaren, eta begien desirek, eta izate hunen süperbiak: eta haren mesperetxatzera, eta hartzaz debeiarzün hartzera aldiz, phena eta miseria her jüstoki jarraikiten direnek.

        5. Bena helas! plazer gaixtuak, ezpiritü mündiari enjogi dena garhaitzen dü, eta uste dü, elhorri phünten artian badirela plazerak: zeren ezpeitü, ez ikhusi, ez gozatü Jinkuaren eztitarzüna, eta berthütiaren barnetiko edertarzüna.

        Bena zunñek ere mündia osoki mesperetxatzen beitie, eta iseiatzen beitira, Jinkuaren legiaren araur bizitzera, hek ezagützen die zelüko eztitarzün, egiazki mündiari ihesi egiler hitzeman izan dena, eta klarkiago ikhusten die, zuñen itxuski mündia herratzen den, eta zunbat gisaz imganatü izaten.