XXVII. KAPITÜLIA

Gihauren amurio propiak ezinago gibeltzen gitiala, hntarzün ororen gañetik, denagatik.

        1. Ene semia, behar dütüzü oro eman, deusere zihaurtarik begiratü gabe; ororen ükheiteko.

        Jakin ezazü zihauren amurio propiak, haboro damü egiten deizüla, eziez beste mündüko gaizak batek ere.

        Amurio, eta enjogidüra düzünaren araur, haboro, edo aphürrago zuñ nahi beita gaizari estekatzen zira.

        Zure amuriua xahü balin bada, sinple eta untsa xedatürik; deusen ere eztüzü estekamentürik ükhenen.

        Eztezazüla desira, sori esten gaizaren ükheitia; eztüzüla nahi ükhen, zihaur zonhütsützen, edo barnetikp libertatia gal erazitzen ahal deizüna.

        Gaiza estranje bat düzü nulaz bihotz osoz etziren eni egoiten, desiratzen, edo ükheiten ahal dütüzün gaiza ororeki.

        2. Zeren tristezia bano batez zure osagarria mendretzen düzü, eta arranküra behar gabez eñhezen zira?

        Egon zite fermoki ene plazer hunari, eta eztüzü damürik batere soferitüren.

        Haur edo hura tüerkhatzen badüzü, hor edo heben izan nahi bazira, zure untsa izatiaren, edo plazer hunaren hobeki jardiesteko: etzira seküla phausian izanen, ez arranküra gabe; zeren gaiza orotan edireiten beita zerbait ments, eta lekhü orotan nurbait ihurk kuntre beitü.

        3. Eztizü arren zer nahi beita kanpotiko gaizaren akisitziak, edo doblatziak phausia emaiten; bena bai lehenago, haren mesperetxatziak, eta bihotzetik zaiñetara drano idokitziak.

        Eta horrek enthelegatü behar dü, ez solamentz dihariaren, edo aberatstarzünen akisitziaz; bena orano uhuriaren txerkhatziaz, eta laidorio banuaren desiratziaz, zuñ mündiareki igaraiten beitira.

        Lekhiak eztizü ihur azkartzen, ments denian ezpiritiaren debozionia; eta bake kanpotik txerkhatü harek, eztizü hanitx irañen, bihotzian fundamena phausatürik ezpadü; erran nahi beita nitan bermatzen ezpazira; egongüz khanbiatzen ahal zira, bena ez hobetzen.

        Ezi heltüren, eta hartüren düzün lehen okasionian, edirenen düzü, ihesi egin zeneion gaiza zerbait habororeki.

        4. Borthitz nazazü, ene Jinkua, ezpiritü saintiaren graziaz.

        Emadazü barnetiko debozioniaren untsa azkartzeko berthütia, eta ene bihotzaren zer nahi beita gaiza xar, edo preziusen desirkünte hanitx suertetakuetarik hüstekoa, eta arranküra bano, eta hersidüra orotarik libratzekua: her orori so egitia, gaiza igaraiten diren eli bati bezala, orhitzen nizalarik, nihaurk ere hekilan igaren behar düdala.

        Zeren deus iraipusik ezpeita ekhiaren pian, nun oro beitira banitate, eta ezpiritiaren aritarzün ala beita zühür gisa hortan gaizak ikhusten dütiana.

        5. Emadazü, Jauna, zelüko zühürtzia, ikhas dezadan zure, gaiza ororen gañetik, txerkhatzen, eta edireiten, zure, gaiza ororen gañetik, gozatzen, eta maithatzen, eta gañelatikuen diren bezala enthelegatzen, zure zühürtarzünaren xediaren araur.

        Emadazü grazia lusenkazaliari ezagützereki ihesi egitekua, eta ene kuntre duenaren pazentziareki unhestekua.

        Zeren haur beita zühürtze handia, hitzen aize orogatik ez zotütatzia, eta lausenkari gaixtuer beharriaren ez pherestatzia: ezi gisa hortan akabiren dü ihurk segürk bide hasia.